نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 149
152 و به مال يتيم نزديك نشويد جز به گونهاى كه (براى يتيم) نيكوتر است تا به برنايى خود برسد و پيمانه و ترازو را با دادگرى، تمام بپيماييد؛ ما بر كسى جز (برابر با) توانش تكليف نمىكنيم؛ و چون سخن مىگوييد با دادگرى بگوييد هر چند (درباره) خويشاوند باشد؛ و به پيمان با خداوند وفا كنيد؛ اين است آنچه شما را بدان سفارش كرده است باشد كه پند گيريد. 153 و (ديگر) اين كه اين راه راست من است از آن پيروى كنيد و از راهها (ى ديگر) پيروى نكنيد كه شما را از راه او پراكنده گرداند، اين است آنچه شما را بدان سفارش كرده است باشد كه پرهيزگارى ورزيد. 154 سپس به موسى كتاب داديم تا (نعمت را) بر آنكه نيكى كرده است تمام كنيم و براى روشن داشتن هر چيز و براى رهنمون و بخشايش باشد كه آنان به لقاى پروردگارشان ايمان آورند. 155 و اين (قرآن) كتابى است خجسته كه آن را فرو فرستادهايم پس، از آن پيروى كنيد و پرهيزگارى ورزيد باشد كه بر شما بخشايش آورند. 156 مبادا بگوييد: كتاب (آسمانى، تنها) بر دو گروه پيش از ما [1] فرو فرستاده شده است و به راستى ما از خواندن (و بحث و بررسى) آنان ناآگاه بوديم. 157 يا بگوييد: اگر كتاب (آسمانى) بر ما فرو فرستاده شده بود ما از آنان رهيافتهتر مىبوديم؛ به راستى برهانى از پروردگارتان و رهنمود و بخشايشى به شما رسيده است؛ اكنون ستمگرتر از آن كس كه آيات خداوند را دروغ شمارد و از آنها روى گرداند كيست؟ به زودى كسانى را كه از آيات ما رو مىگردانند براى آنكه رو مىگرداندند به عذابى سخت كيفر مىدهيم. [1]. يعنى يهود و نصارا
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 149