نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودی جلد : 1 صفحه : 15
94 بگو، اگر راست مىگوييد كه از ميان همه مردم، سراى واپسين نزد خداوند، ويژه شماست [1] پس آرزوى مرگ كنيد. 95 و براى كارهايى كه كردهاند هرگز هيچگاه آن را آرزو نخواهند كرد و خداوند به (احوال) ستمكاران داناست. 96 و آنان (- قوم يهود) را به زندگى آزمندترين مردم و آزمندتر از مشركان خواهى يافت، هر يك از آنها دوست مىدارد هزار سال او را سالمندى دهند [2] با آنكه اين سالمندى هم او را از عذاب دور نمىكند و خداوند به آنچه مىكنند بيناست. 97 بگو: هر كه دشمن جبرئيل است (آگاه باشد كه) بىگمان او، آن (قرآن) را بر دلت با اذن خداوند فرو فرستاده است در حالى كه آنچه را [3] پيش از آن بوده است راست مىشمارد و رهنمود و نويدى براى مؤمنان است. 98 آنكه دشمن خداوند و فرشتگان او و فرستادگان وى و جبرئيل و ميكائيل باشد، (كافر است) [4] و بىگمان خداوند دشمن كافران است. 99 و به سوى تو آياتى روشن فرو فرستادهايم و جز نافرمانان كسى بدان انكار نمىورزد. 100 و چرا هر بار پيمانى بستند برخى از ايشان آن را شكستند [5]؟ (نه) بلكه بيشتر ايشان ايمان ندارند. 101 و چون فرستادهاى از سوى خدا نزدشان آمد كه آنچه را آنان با خود داشتند راست مىشمرد، گروهى از اهل كتاب، كتاب خداوند را پس پشت افكندند گويى (چيزى) نمىدانند. [1]. در اصل: كانت لكم ... خالصة: از آن شماست به طور ويژه؛ يا: در بست از آن شماست. [2]. دو يادآورى اينجا لازم است: الف: «لو» بعد از ماده «ودّ» فعل بعد از خود را، به تأويل مصدر مىبرد (- معجم النّحو، ص 317، ذيل لو المصدريّه) ب: يعمّر: مجهول است و در فارسى، يكى از نشانههاى فعل مجهول، جمع بستن آن است. [3]. يعنى: كتابهاى آسمانى را. [4]. رجوع فرماييد به تفسير جوامع الجامع، ج 1، ص 133. [5]. در اصل: (كنار) افكندند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودی جلد : 1 صفحه : 15