نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 152
12 (خداوند) فرمود: آنگاه كه به تو فرمان دادم. چه چيز تو را از فروتنى بازداشت؟ گفت: من از او بهترم! مرا از آتش و او را از گل آفريدهاى. 13 فرمود: از آن (جايگاه كه دارى) فرود آى، تو را نرسد كه در آن خود را بزرگ بينى، بيرون رو كه تو از خرد پايگانى! [1] 14 گفت: به من تا روزى كه (همه) برانگيخته مىشوند مهلت ده! 15 فرمود: تو از مهلتيافتگانى. 16 گفت: پس از آنجا كه مرا بيراه نهادى [2] بر سر راه راست تو، به كمين آنان مىنشينم. 17 آنگاه از پيش و پس و راست و چپ آنان به سراغشان خواهم رفت و بيشتر آنان را سپاسگزار نخواهى يافت. 18 فرمود: نكوهيده و رانده از آنجا بيرون رو! سوگند كه از ايشان هر كس از تو پيروى كند دوزخ را از همه شما خواهم انباشت. 19 و اى آدم! تو و همسرت در بهشت جاى گزينيد و از هر جا خواهيد بخوريد و به اين درخت نزديك نشويد كه از ستمكاران خواهيد شد. 20 پس شيطان آن دو را به وسوسه افكند تا از شرمگاههايشان آنچه را بر آن دو پوشيده بود بر آنها آشكار سازد و گفت: پروردگارتان شما را از اين درخت باز نداشت مگر بدين رو كه مبادا دو فرشته شويد يا از جاودانگان گرديد. 21 و براى آن دو سوگند خورد كه من از خيرخواهان شمايم. 22 پس آنان را با فريب فرو لغزاند [3]؛ و چون از آن درخت چشيدند شرمگاههايشان بر آنان نمودار گشت و به چسباندن از برگهاى بهشت بر آنها آغازيدند و پروردگارشان به آن دو ندا داد: آيا شما را از اين درخت باز نداشته و به شما نگفته بودم كه به راستى شيطان، شما را دشمنى آشكار است؟ [1]. يا: از خوارشدگانى! [2]. اغواء: بيراه نمودن- از راه بردن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 70. [3]. تدليه: كسى را به حيلتى در كارى افكندن، فرو هيشتن در چهى كسى را، در گناه افكندن، قال الله تعالى: فدلّيهما بغرور- فرهنگ مصادر اللغة، ص 177.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 152