نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 154
31 اى فرزندان آدم! در هر نمازگاهى زيور [1] خود را برداريد و بخوريد و بياشاميد و گزافكارى نكنيد كه او گزافكاران را دوست نمىدارد. 32 بگو: چه كسى زيورى را كه خداوند براى بندگانش پديد آورده و (نيز) روزىهاى پاكيزه را، حرام كرده است؟ بگو: آن (ها) در زندگى اين جهان براى كسانى است كه ايمان آوردهاند، در روز رستخيز (نيز) ويژه (ى مؤمنان) است؛ اين چنين ما آيات خود را براى گروهى كه دانشورند روشن مىداريم. 33 بگو جز اين نيست كه پروردگارم زشتكارىهاى آشكار و پنهان و گناه و افزونجويى [2] ناروا را حرام كرده است و (نيز) اينكه براى خداوند چيزى را كه برهانى بر آن فرو نفرستاده است شريك آوريد و اينكه درباره خداوند چيزى بگوييد كه نمىدانيد. 34 و هر امّتى را زمانهاى [3] است و چون زمانه آنان سر آيد نه ساعتى واپس مىروند [4] و نه پيش مىافتند. 35 اى فرزندان آدم! چون فرستادگانى از خودتان- كه آيات مرا بر شما مىخوانند- نزدتان آيند (به آنان ايمان آوريد و پروا پيشه كنيد) آنان كه پرهيزگارى ورزند و به راه آيند نه بيمى خواهند داشت و نه اندوهگين مىشوند. 36 و آنان كه آيات ما را دروغ شمرند و از (پذيرش) آنها سركشى ورزند دمساز آتشند؛ آنها در آن جاودانند. 37 ستمگرتر از كسى كه بر خداوند دروغ بندد يا آيات او را دروغ شمارد كيست؟ آنان كسانى هستند كه بهرهشان از آن نوشته (كه در لوح محفوظ است) بديشان خواهد رسيد تا چون فرستادگان ما [5] كه جانشان را مىستانند، نزدشان فرا رسند (و به آنان) گويند: كجاست آنچه به جاى خداوند (به پرستش) مىخوانديد؟ مىگويند: از (ديده) ما ناپديد شدند و بر خويش گواهى مىدهند كه كافر بودهاند. [1]. يا: جامه. [2]. بغى: ستم، افزونجويى- فرهنگ تازى به پارسى، ص 138. [3]. اجل: زمانه- همان، ص 8. [4]. استئخار: واپس شدن- مصادر اللغة، ص 342. [5]. يعنى فرشتگان مرگ
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 154