نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 156
44 و بهشتيان، دمسازان آتش را ندا مىكنند كه ما وعده پروردگار خويش را راستين يافتهايم آيا شما (نيز) وعده پروردگارتان را راستين يافتهايد؟ مىگويند: آرى آنگاه بانگ برآورندهاى در ميان آنان بانگ برمىدارد كه لعنت خداوند بر ستمكاران! ... 45 ... همان كسانى كه (مردم را) از راه خداوند باز مىدارند و آن را ناراست (و ناهموار) مىخواهند و به جهان واپسين انكار مىورزند. 46 و ميان آن دو [1] پردهاى است و بر آن پشتهها [2] كسانى هستند كه هر گروه (از آنان) را از چهرهشان باز مىشناسند و به بهشتيان كه هنوز به آن (بهشت) در نيامدهاند ولى (آن را) اميد مىبرند ندا مىدهند كه: درود بر شما! 47 و چون چشمانشان به سوى دمسازان آتش گردانده مىشود مىگويند: پروردگارا ما را با گروه ستمكاران مگذار! 48 و اعرافيان به مردانى كه آنان را به چهره مىشناسند بانگ برمىدارند كه: (مال) اندوختن شما و سركشى كردنتان به كارتان نيامد. 49 آيا همينانند كه سوگند مىخورديد خداوند به آنان بخشايشى نمىرساند؟ (آنگاه به رهروان بهشت مىگويند) به بهشت در آييد، نه بيمى خواهيد داشت و نه اندوهگين خواهيد شد. 50 و دمسازان آتش بهشتيان را ندا مىكنند كه از آب يا از آنچه خداوند روزى شما كرده است بر ما (نيز) فرو ريزيد! مىگويند: خداوند هر دو را بر كافران حرام كرده است. 51 (همان) كسانى كه دين خويش را به سرگرمى و بازى گرفتند و زندگى دنيا آنان را فريفت و امروز ما آنان را از ياد مىبريم چنان كه آنان ديدار اين روزشان را از ياد برده بودند و به آيات ما انكار مىورزيدند. [1]. يعنى ميان بهشت و دوزخ. [2]. يعنى اعراف
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 156