نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 175
188 بگو من براى خود سود و زيانى در دست ندارم جز آنچه خداوند بخواهد و اگر غيب مىدانستم خير [1] بسيار مىيافتم [2] و (هيچ) بلا به من نمىرسيد؛ من جز بيمدهنده و مژدهآور براى گروهى كه ايمان مىآورند نيستم. 189 اوست كه شما را از تنى يگانه آفريد و از (خود) او همسرش را پديد آورد تا بدو آرامش يابد و چون با او آميزش كرد، همسرش بارى سبك برگرفت آنگاه (چندى) با او به سر آورد تا چون گرانبار شد، خداوند- پروردگارشان- را خواندند كه: اگر به ما (فرزند) شايستهاى بدهى به يقين از سپاسگزاران خواهيم بود. 190 پس چون به آنان (فرزند) شايستهاى داد در آنچه به آنها بخشيده بود براى وى شريكهايى تراشيدند و فرابر ترا كه خداوند است از آنچه (بدو) شرك مىورزند. 191 آيا چيزهايى را شريك او مىدانند كه آفرينشى ندارند و خود آفريده شدهاند؟ 192 و نه براى آنان ياور توانند بود و نه به خودشان يارى مىرسانند! 193 و اگر (شما مشركان) آنان [3] را به رهنمود فرا خوانيد از شما پيروى نخواهند كرد، براى شما برابر است چه آنان را فرا خوانيد چه خاموش مانيد. 194 بىگمان كسانى كه شما به جاى خداوند (به پرستش) مىخوانيد بندگانى چون خود شمايند؛ بخوانيدشان! پس اگر راست مىگوييد بايد به شما پاسخ دهند. 195 آيا پاهايى دارند كه با آن راه روند يا دستهايى كه با آن (چيزى يا كسى را) به خشم برانند [4] يا ديدگانى كه بدان بنگرند يا گوشهايى كه با آن بشنوند؛ بگو: شريكانتان را (كه براى خداوند مىتراشيد) بخوانيد؛ سپس درباره من چارهانديشى كنيد و مرا (هيچ) مهلت ندهيد! [1]. يا: دارايى [2]. استكثار: بسيار يافتن- مصادر اللغة، ص 321. [3]. يعنى: بتها را. [4]. بطش: راندن، خشم راندن، سخت گرفتن، سختگيرى- فرهنگ تازى به پارسى، ص 137.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 175