نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 176
196 بىگمان سرپرست من خداوند است كه اين كتاب (آسمانى) را فرو فرستاده است و او شايستگان را سرپرستى مىكند. [1] 197 و كسانى را كه به جاى او (به پرستش) مىخوانيد نه شما را ياورى مىتوانند كرد و نه به خود يارى مىرسانند. 198 و اگر آنان را به رهنمود فرا خوانيد نمىشنوند و مىبينى [2] كه به تو مىنگرند در حالى كه نمىبينند! 199 گذشت را در پيش گير و به نيكى فرمان ده و از نادانان روى بگردان! 200 و اگر دمدمهاى از شيطان تو را برانگيزد به خداوند پناه جو كه او شنوايى داناست. 201 بىگمان پرهيزگاران چون دمدمهاى از شيطان به ايشان رسد (از خداوند) ياد مىكنند و ناگاه ديدهور مىشوند. 202 و برادران آنها [3] آنان را به گمراهى مىكشانند [4] سپس هيچ كوتاهى نمىكنند. 203 و چون براى آنان آيهاى (دلخواه آنان) نياوردهاى مىگويند: چرا خود آيهاى برنگزيدى؟ بگو من تنها از آنچه از سوى پروردگارم به من وحى مىشود پيروى مىكنم؛ اين (ها) بينشهايى است از سوى پروردگارتان و رهنمود و بخشايشى است براى مردمى كه ايمان دارند. 204 و چون قرآن خوانده شود بدان گوش فرا دهيد و خاموش بمانيد باشد كه بر شما بخشايش آورند. 205 و پروردگارت را در دل خود به لابه و ترس و بىبانگ بلند در گفتار، سپيدهدمان و ديرگاه عصرها [5] ياد كن و از غافلان مباش! 206 بىگمان كسانى كه نزد پروردگار تو هستند از بندگى او سركشى نمىورزند و او را پاك مىخوانند و براى او سجده مىكنند. [1]. تولّى: برگشتن، دوستى داشتن، با كسى ولايت دادن و به كار كسى قيام كردن (- سرپرستى كردن)- مصادر اللغة، ص 373. [2]. در اصل: مىبينىشان. [3]. برادران مشركان يعنى شياطين. [4]. يا: در گمراهى، مدد مىرسانند. [5]. يا: غروب هنگامها.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 176