نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 211
21 و چون به مردم پس از رنجى كه به آنان رسيده است رحمتى بچشانيم ناگاه درباره آيات ما نيرنگ مىورزند، بگو: خداوند در تدبير [1] چابكتر است؛ بىگمان فرستادگان ما آنچه نيرنگ مىورزيد مىنگارند. 22 اوست كه شما را در خشكى و دريا مىگرداند تا چون در كشتىها باشيد و آنها سرنشينان خود را با بادى سازگار پيش برند و (سرنشينان) بدان شادمان شوند (ناگهان) بادى تند بر آن كشتىها وزد و موج از هر جا به ايشان رسد و دريابند كه از هر سو گرفتار شدهاند، خداوند را با پرستش خالصانه بخوانند كه اگر ما را از اين غرقاب برهانى از سپاسگزاران خواهيم بود. 23 و چون رهاييشان دهد ناگاه به ناحقّ بر زمين، ستم [2] مىورزند، اى مردم! ستم شما به زيان خودتان است، (چند روزى) بهره زندگانى اين جهان را مىبريد سپس به سوى ما باز مىگرديد و شما را از آنچه انجام مىداديد آگاه مىگردانيم. 24 جز اين نيست كه داستان زندگانى اين جهان مانند آبى است كه آن را از آسمان فرو فرستيم كه رستنى (هاى) زمين- آنچه مردم و چارپايان از آن (ها) مىخورند- با آن درآميزد تا چون زمين زيورهاى خود را برگيرد و آرايش يابد و مردم [3] گمان كنند كه بر آن (در بهرهگيرى) توانايى دارند (ناگهان) «امر» ما شب يا روز در رسد و آن را چنان درويده بر جاى نهيم كه گويى روز پيش هيچ نبوده است؛ بدينگونه نشانههاى خود را براى گروهى كه مىانديشند روشن مىداريم. 25 و خداوند به بهشت [4] فرا مىخواند و هر كه را بخواهد به راهى راست رهنمون مىگردد. [1]. در اصل «نيرنگ» است، از روى ادب «تدبير» ترجمه شد. [2]. يا: افزونجويى. [3]. در اصل: اهل آن (زمين) [4]. دار السّلام: (- سراى صلح و سلامت) از لقبهاى بهشت است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 211