ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 214

43 و برخى از ايشان به تو مى‌نگرند آيا تو نابينايان را هر چند بينشى نداشته باشند رهنمايى مى‌توانى كرد؟
44 بى‌گمان خداوند بر مردم هيچ ستم روا نمى‌دارد امّا اين مردمند كه به خويش ستم مى‌ورزند.
45 و روزى كه آنان را گرد مى‌آورد گويى جز ساعتى از روز درنگ نداشته‌اند (چنان‌كه) همديگر را مى‌شناسند؛ كسانى كه لقاى خداوند را دروغ شمردند بى‌گمان زيان برده‌اند و راهياب نبوده‌اند.
46 و اگر (هم) برخى از آنچه را كه به آنان وعده مى‌كنيم به تو بنمايانيم يا (پيش از آن) جان تو را بستانيم بارى، بازگشتشان به سوى ماست آنگاه خداوند بر آنچه انجام مى‌دهند گواه است.
47 و هر امّتى را پيامبرى است كه چون پيامبرشان بيايد ميان آنان به دادگرى داورى مى‌شود و به آنان ستم نخواهد رفت.
48 و مى‌گويند: اگر راست مى‌گوييد اين وعده كى مى‌رسد؟
49 بگو: من براى خويش اختيار زيان و سودى ندارم مگر آنچه خداوند بخواهد؛ هر امّتى زمانه‌اى دارد كه چون فرا رسد [1] نه ساعتى دير مى‌كنند و نه پيش مى‌افتند.
50 بگو: مرا خبر دهيد كه اگر عذابش (ناگهان) شباهنگام يا روز به سراغتان آيد (ديگر) گنهكاران از او چه چيزى را به شتاب مى‌خواهند؟
51 سپس آيا هنگامى كه (عذاب) روى داد به آن ايمان مى‌آوريد؟ آيا اكنون (ايمان مى‌آوريد) با آنكه (از سر ناباورى) [2] بدان شتاب مى‌جستيد؟ [3]
52 سپس به ستمكاران مى‌گويند: عذاب جاودانه را بچشيد! آيا جز براى كارى كه انجام مى‌داديد كيفر مى‌بينيد؟
53 و از تو خبر مى‌گيرند كه آيا آن (عذاب) حقّ است؟ بگو آرى سوگند به پروردگارم كه [4] بى‌گمان حقّ است و شما به ستوه آورنده (ى خداوند) نيستيد.

[1]. در اصل: چون زمانه‌شان فرا رسد. اجل را در آيه 61 (سوره نحل ص 273) چون به شخص برمى‌گشت همان اجل و در اينجا كه به امّت بازمى‌گشت، «زمانه» ترجمه كردم.
[2]. رجوع فرماييد به تفسير جوامع الجامع، ج 2، ص 131.
[3]. استعجال: شتاب خواستن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 31.
[4]. در اصل: كه آن.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 214

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست