نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 234
109 پس، از آنچه آنان مىپرستند در گمان مباش؛ جز به همان روش كه پدرانشان پيش از اين، (بتها را) مىپرستيدهاند پرستش نمىكنند و ما بهره آنان را به ايشان ناكاسته خواهيم داد. [1] 110 و ما به موسى كتاب داديم آنگاه در آن اختلاف درافتاد و اگر سخنى از پروردگارت پيشى نگرفته بود ميان [2] آنان داورى مىشد و به راستى آنان از آن در ترديدى گمانانگيزند. 111 و بىگمان پروردگارت (پاداش) كارهاى هر يك از آنان را تمام خواهد داد كه او از آنچه انجام مىدهند آگاه است. 112 پس چنان كه فرمان يافتهاى پايدارى كن و (نيز) آنكه همراه تو (به سوى خداوند) بازگشته است (پايدارى كند) و سركشى نورزيد كه او به آنچه انجام مىدهيد بيناست. 113 و به ستمگران مگراييد [3] كه آتش (دوزخ) به شما رسد در حالى كه شما را در برابر خداوند، سرورى نباشد، آنگاه يارى نخواهيد شد. 114 و نماز را در دو سوى روز و ساعتى از آغاز شب بپا دار؛ بىگمان نيكىها بدىها را مىزدايند؛ اين يادكردى براى يادآوران است. 115 و شكيبايى ورز كه خداوند پاداش نكوكاران را تباه نمىسازد. 116 پس چرا در ميان مردم دورههايى كه پيش از شما مىزيستهاند خيرانديشانى [4] نبودند كه (مردم را) از تباهى در زمين باز دارند- جز گروهى اندك از آنان كه ما رهانيده بوديم- و ستمگران در پى ناز و نعمتى افتادند كه در آن به سر مىبردند و گناهكار بودند. 117 و پروردگارت بر آن نيست شهرى را كه مردم آن مصلحند به ستم نابود كند. [1]. در اصل: ناكاسته، تمام خواهيم داد. [2]. كه تا قيامت به بندگان مهلت مىدهد. [3]. لا تركنوا: مگراييد- لسان التنزيل، تأليف قرن 4 يا 5، ص 163. [4]. اولوا بقية: اصحاب فضل و خير؛ كلمات القرآن، ص 126.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 234