نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 253
29 كسانى كه ايمان آوردهاند و كارهاى شايسته كردهاند خوشا بر آنان و آنان را فرجام [1] نيكوست. 30 بدينگونه تو را ميان امّتى كه پيش از آن، امّتهايى گذشتهاند فرستاديم تا بر آنها آنچه را به تو وحى كردهايم بخوانى، در حالى كه آنان به (خداوند) بخشنده كفر مىورزند؛ بگو او پروردگار من است، خدايى جز او نيست، بر او توكّل كردم و بازگشتم به سوى اوست. 31 و اگر قرآنى بود كه كوهساران بدان به جنبش مىافتاد يا زمين با آن پاره پاره مىشد يا با آن مردگان به سخن آورده مىشدند (باز ايمان نمىآوردند و كار ايمانشان با شما نيست)؛ بلكه تمام كارها از آن خداوند است؛ آيا مؤمنان درنيافتهاند [2] كه اگر خداوند بخواهد همه مردم را راهنمايى مىكند؟ و به كافران همواره براى كارهايى كه كردهاند بلايى سخت مىرسد يا آنكه (بلا) نزديك خانهشان وارد مىشود تا وعده خداوند فرا رسد، بىگمان خداوند در وعده (خويش) خلاف نمىورزد. 32 و به يقين پيامبران پيش از تو ريشخند شدهاند؛ پس به كافران مهلت دادم آنگاه آنان را فرو گرفتم؛ بنابراين (بنگر كه) كيفر من چگونه بود؟ 33 آيا آنكه بر آنچه هر كس كرده است، چيرگى دارد؛ (چون كسى است كه چنين نيست)؟ و براى خداوند شريكهايى تراشيدند، بگو نامشان را بر زبان آوريد؛ آيا به او [3] از آنچه در زمين نمىداند خبر مىدهيد يا تنها به گفتارى سرسرى (زبان مىگردانيد؟) بلكه نيرنگ كافران را در چشمشان آراستهاند و از راه بازشان داشتهاند و آن را كه خداوند بيراه نهد رهنمونى نخواهد داشت. 34 آنان را عذابى در زندگانى اين جهان است و عذاب جهان واپسين سختتر است و در برابر خداوند هيچ نگهدارندهاى ندارند. [1]. مآب: در لغت «بازگشتن جاى» و «بازگشتنگاه» و مراد در اينجا همان فرجام است. [2]. يأس: در اينجا به معنى دانستن و دريافتن است- البرهان فى علوم القرآن، ج 1، ص 141 (به نقل از مقاله «ضرورت شناخت وجوه و نظاير» از يعقوب جعفرى، مجله ترجمان وحى، شماره 4، اسفند 1377، ص 21). [3]. يعنى به خداوند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 253