responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على    جلد : 1  صفحه : 260


34 و از هر چه خواستيد به شما داده است و اگر نعمت خداوند را بر شماريد نمى‌توانيد شمار كرد [1]؛ بى‌گمان انسان ستمكاره‌اى بسيار ناسپاس است.
35 و (ياد كن) آنگاه را كه ابراهيم گفت: پروردگارا! اين شهر را امن گردان و مرا و فرزندانم را از پرستيدن بت‌ها دور بدار.
36 پروردگارا! به راستى آنان [2] بسيارى از مردم را گمراه كرده‌اند پس هر كه از من پيروى كند از من است و هر كه با من سركشى ورزد بى‌گمان تو آمرزنده‌اى بخشاينده‌اى.
37 پروردگارا! من برخى از فرزندانم را در درّه‌اى كشت‌ناپذير نزديك خانه محترم تو جاى دادم [3] تا در آن نماز برپا دارند؛ پس دل‌هايى از مردم را خواهان آنان گردان و به آنها از ميوه‌ها روزى فرما باشد كه سپاس گزارند.
38 پروردگارا! تو آنچه را پنهان يا آشكار مى‌داريم مى‌دانى و هيچ چيز در زمين و آسمان بر خداوند پوشيده نيست.
39 سپاس خداوند را كه با پيرى، اسماعيل و اسحاق را به من بخشيد به راستى پروردگارم شنواى دعاست.
40 پروردگارا! مرا برپادارنده نماز گردان و از فرزندانم نيز [4] و دعاى مرا بپذير!
41 پروردگارا! مرا و پدر و مادرم و مؤمنان را در روزى كه حساب برپا مى‌شود بيامرز!
42 و خداوند را از آنچه ستمگران به جاى مى‌آورند غافل مپندار، جز اين نيست كه (عذاب) آنان را تا روزى كه چشم‌ها در آن خيره مى‌گردد پس مى‌افكند.

[1].
فضل خداى را كه تواند شمار كرد؟ يا كيست آنكه شكر يكى از هزار كرد؟


(سعدى)
[2]. يعنى: بتان.
(3، 4). در اينجا «پروردگارا» كه در سياق عربى به علت طولانى شدن جمله و فاصله افتادن بين فعل و جار و مجرور تكرار شده است در ترجمه به سياق فارسى حذف شد.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على    جلد : 1  صفحه : 260
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست