نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 262
سوره حجر [11]* مكّى، 99 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 الف، لام، را، اينها آيات كتاب (آسمانى) و قرآنى روشنگر است. 2 بسا كافران [1] آرزو كنند كه مسلمان مىبودند. 3 آنان را واگذار تا بخورند و بهره گيرند و آرزو سرگرمشان دارد، زودا كه بدانند. 4 و ما هيچ شهرى را نابود نكرديم مگر كه سرنوشتى [2] معيّن داشت. 5 هيچ امّتى از زمانه [3] خود نه پيش و نه واپس مىافتد. 6 و گفتند: اى آنكه بر تو اين قرآن را فرو فرستادهاند، بىگمان تو ديوانهاى! 7 اگر راست مىگويى چرا فرشتگان را براى ما نياوردى؟ 8 ما فرشتگان را جز به حقّ فرو نمىفرستيم و آنگاه (كه بفرستيم) از مهلتيافتگان نخواهند بود. 9 بىگمان ما خود قرآن را فرو فرستادهايم و به يقين ما نگهبان آن خواهيم بود. 10 و به راستى پيش از تو (پيامبرانى) در ميان امّتهاى پيشين فرستاديم. 11 و هيچ فرستادهاى نزدشان نمىآمد مگر آنكه او را ريشخند مىكردند. 12 بدينگونه براى آن [4] در دل بزهكاران راه مىگشاييم. 13 در حالى كه بدان ايمان نمىآورند و شيوه (هلاك) پيشينيان گذشته است. 14 و اگر درى از آسمان بر آنان مىگشوديم كه همواره از آن فرا مىرفتند؛ 15 باز مىگفتند ما را تنها چشمبندى كردهاند بلكه ما گروهى جادو شدهايم. [11]*. حجر: در لغت، كنار و دامن است و در اين سوره، اشاره به نام سرزمين «اصحاب حجر» دارد كه سرزمينى بوده است بين شام و مدينه و قوم ثمود در آنجا زندگى مىكردند. [1]. يعنى در رستخيز يا هنگام مرگ- الميزان، ذيل همين آيه. [2]. يا: كارنامهاى/ رجوع فرماييد به الميزان، ذيل همين آيه. [3]. در اصل اجل. [4]. يعنى براى قرآن؛ بنا به نوشته مؤلف الميزان (- ذيل همين آيه) برخى ديگر از مفسران، «آن» را به «ريشخند» در آيه قبل بازگرداندهاند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 262