نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 269
15 و كوههايى پابرجا را در زمين در افكند تا شما را نجنباند و رودها و راههايى را (پديد آورد) باشد كه رهياب گرديد. 16 و نشانههايى را (براى مردم نهاد) و آنان با ستاره راهيابى مىكنند. 17 آيا آنكه مىآفريند چون كسى است كه نمىآفريند؛ آيا پند نمىپذيريد؟ 18 و اگر نعمت (هاى) خداوند را برشماريد نمىتوانيد آن (ها) را به شمار آوريد؛ بىگمان خداوند آمرزندهاى بخشاينده است. 19 و خداوند آنچه پنهان مىداريد و آنچه آشكار مىكنيد مىداند. 20 و كسانى كه (مشركان) آنان را در برابر خداوند (به پرستش) مىخوانند چيزى نمىآفرينند و خود آفريده مىشوند. 21 مردگانى بىجانند و نمىدانند كى برانگيخته خواهند شد؟ 22 خداى شما خدايى يگانه است بنابراين آنان كه به جهان واپسين بىايمانند دلهايى ناباور دارند و سركشند. [1] 23 ناگزير [2] خداوند آنچه پنهان مىدارند و آنچه آشكار مىكنند مىداند؛ بىگمان او سركشان را دوست نمىدارد. 24 و چون به آنان گفته شود كه پروردگارتان چه فرو فرستاده است؟ مىگويند: (آنها) افسانههاى پيشينيان است. 25 تا در روز رستخيز بارهاى (گناه) خود را يكسر و بخشى از بارهاى آن كسان را كه نادانسته گمراهشان مىكنند، بردارند؛ آگاه باشيد! بد بارى برمىدارند. 26 به راستى، كسانى پيش از ايشان نيرنگ باختند آنگاه خداوند بنيان آنان را از پايه بركند و بام از فراز سرشان بر آنها فرود آمد و عذاب از جايى كه درنمىيافتند به آنان فرا رسيد. [1]. در اصل: و آنان سركشند. [2]. لاجرم: حقّا و قيل لابدّ- لسان التنزيل، ص 88.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 269