نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 272
43 و ما پيش از تو جز مردانى را كه به آنها وحى مىكرديم نفرستاديم؛ اگر نمىدانيد از اهل كتاب (آسمانى) [1] بپرسيد. 44 (آنان را) با برهانها (ى روشن) و نوشتهها (فرستاديم) و بر تو قرآن [2] را فرو فرستاديم تا براى مردم آنچه را كه به سوى آنان فرو فرستادهاند روشن گردانى و باشد كه بينديشند. 45 پس آيا آنان كه نيرنگهاى زشت باختند ايمنى دارند از اينكه خداوند آنان را به زمين فرو برد يا از جايى كه ندانند عذاب به سراغشان آيد؟ 46 يا در آمد و شدشان آنان را فرو گيرد؟ بنابراين آنان به ستوه آورنده (خداوند) نمىتوانند بود. 47 يا آنان را در حال ترسيدن فرو گيرد؟ پس بىگمان پروردگارتان مهربانى بخشاينده است. 48 آيا به آنچه خداوند آفريده است ننگريستهاند كه چگونه سايههاى آن از راست و چپ [3] باز مىگردد [4] و با فروتنى به خداوند سجده مىبرد؟ 49 و هر جنبندهاى كه در آسمانها و در زمين است و (نيز) فرشتگان به خداوند سجده مىبرند و آنان سركشى نمىورزند. 50 از پروردگارشان كه بر آنها چيرگى دارد مىهراسند و آنچه فرمان مىيابند بجاى مىآورند. 51 و خداوند فرمود: دو خدا برمگزينيد جز اين نيست كه او خدايى يگانه است پس تنها از من بهراسيد. 52 و آنچه در آسمانها و زمين است از آن اوست و پرستش [5] هماره از آن اوست؛ آيا از غير خداوند پروا مىكنيد؟ 53 و هر نعمتى داريد از خداوند است سپس هنگامى كه گزندى به شما مىرسد به (درگاه) او لابه مىكنيد. 54 اما چون آن گزند را از شما بردارد ناگاه گروهى از شما به پروردگارشان شرك مىورزند. [1]. در اصل: اهل الذكّر. [2]. در اصل: (اين) ذكر را. [3]. در اصل: چپها. [4]. التّفيّؤ: واگشتن سايه- مصادر اللغة، ص 397. [5]. و له الدّين واصبا: اى دائما. و الدّين: الطّاعه- تفسير غريب القرآن، ص 243.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 272