ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 281

119 سپس بى‌گمان پروردگارت نسبت به كسانى كه از سر نادانى كار بد انجام داده‌اند آنگاه پس از آن توبه كرده و به راه آمده‌اند آمرزنده‌اى [1] بخشاينده است.
120 به راستى ابراهيم (به تنهايى) امتى فروتن براى خداوند و درست‌آيين بود و از مشركان نبود.
121 سپاسگزار نعمت‌هاى او بود؛ (خداوند) او را برگزيد و به راهى راست راهنمايى كرد.
122 و به او در اين جهان نيكى داديم و او در جهان واپسين از شايستگان است.
123 سپس به تو وحى كرديم كه از آيين ابراهيم درست‌آيين [2] پيروى كن و (او) از مشركان نبود.
124 (احكام روز) شنبه تنها براى آنان كه در آن اختلاف مى‌ورزيدند مقرّر شد و به راستى پروردگارت روز رستخيز در آنچه در آن اختلاف مى‌ورزيدند ميان آنان داورى مى‌كند.
125 (مردم را) به راه پروردگارت با حكمت و پند نيكو فرا خوان و با آنان با روشى كه بهتر باشد چالش ورز! بى‌گمان پروردگارت به آن كس كه راه وى را گم كرده داناتر است و او به رهيافتگان داناتر است.
126 و اگر كيفر مى‌كنيد مانند آنچه خود كيفر شده‌ايد كيفر كنيد و اگر شكيبايى پيشه كنيد همان براى شكيبايان بهتر است.
127 و شكيبا باش! و شكيب تو جز با (يارى) خداوند نيست و براى آنان اندوه مخور و از نيرنگى كه مى‌بازند در تنگدلى به سر مبر.
128 بى‌گمان خداوند با كسانى است كه پرهيزگارى مى‌ورزند و با كسانى است كه نيكوكارند.

[1]. در اصل: و به راه آمده‌اند، بى‌گمان، پروردگارت پس از آن، آمرزنده‌اى بخشاينده است.
[2]. حنيفا، حال است براى ابراهيم، در اصل: ابراهيم، در حالى كه درست‌آيين بود.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 281

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست