نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 285
28 و اگر در جست و جوى بخشايشى كه از پروردگارت اميد دارى (روزى چند) از آنان روى مىگردانى با آنان سخن به نرمى گو. 29 و (هنگام بخشش) نه دست خود را فرو بند [1] و نه يكسره بگشاى كه نكوهيده دريغ خورده فرو مانى. 30 بىگمان پروردگارت روزى را براى هر كه بخواهد مىگسترد و (يا) تنگ مىدارد كه او به (حال) بندگانش آگاه بيناست. 31 و فرزندانتان را از ترس نادارى مكشيد، ما به آنان و شما روزى مىدهيم؛ بىگمان كشتن آنان گناهى بزرگ است. 32 و نزديك زنا نشويد كه كارى زشت و راهى بد است. 33 و آن كس را كه خداوند (كشتن وى را) حرام كرده است جز به حقّ مكشيد و آنكه به ستم كشته شود براى وارث او حقّى نهادهايم پس نبايد در كشتن (به قصاص) گزافكارى [2] كند زيرا (از سوى شرع) يارى شده است. 34 و به مال يتيم نزديك نشويد مگر به گونهاى كه (براى يتيم) نيكوتر است تا او به برنايى [3] خود برسد و به پيمان وفا كنيد كه از پيمان خواهند پرسيد. 35 و چون پيمانه مىكنيد تمام بپيماييد و با ترازوى درست وزن كنيد؛ اين بهتر و نيكفرجامتر است. 36 و آنچه تو را بدان دانشى نيست، پى مگير كه از گوش و چشم و دل، هر يك، خواهند پرسيد. 37 و بر زمين، خرامان گام برمدار كه هرگز نه زمين را مىتوانى شكافت و نه به بلنداى كوهها مىتوانى رسيد. 38 زشتى همه اينها نزد پروردگارت ناپسند است. [1]. در اصل: و نه دستت را بر گردن فرو بسته، نه. از تعبيرات كنايى زيباى قرآن است. [2]. اسراف: گزافكارى- مصادر اللغة، ص 33. [3]. يا: بلوغ كامل.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 285