ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 292

97 و آن كس را كه خداوند رهنمايى كند رهيافته است و آن كسان را كه بيراه وانهد هرگز براى آنها در برابر وى يارانى نخواهى يافت و آنان را در رستخيز به رو در افتاده، نابينا و گنگ و ناشنوا گرد مى‌آوريم؛ جايگاهشان دوزخ است، هرگاه (زبانه آتش آن) فرو نشيند براى آنان آتش را مى‌افزاييم.
98 اين كيفر آنان است براى انكارى كه به آيات ما ورزيدند و گفتند: آيا هنگامى كه مشتى استخوان [1] شويم و خاكسترى (باز) در آفرينشى تازه برانگيخته مى‌شويم؟
99 آيا نديده‌اند خداوندى كه آسمان‌ها و زمين را آفريده است تواناست كه همانند آنان را بيافريند؟ و براى آنان اجلى نهاده است كه ترديدى در (آمدن) آن نيست اما ستمگران جز سر ناسپاسى [2] ندارند.
100 بگو: اگر شما گنجينه‌هاى بخشايش پروردگارم را مى‌داشتيد باز از ترس از دست رفتن دارايى [3] تنگ‌چشمى پيشه مى‌كرديد و آدمى تنگ‌چشم است.
101 و به راستى به موسى نه نشانه آشكار داديم؛ از بنى اسرائيل بپرس هنگامى را كه وى نزد آنان آمد و فرعون به او گفت: اى موسى! من تو را جادوزده مى‌دانم؛ [4]
102 (موسى) گفت: نيك مى‌دانى اين (معجزه) ها را كه روشنگرند جز پروردگار آسمان‌ها و زمين نفرستاده است و من تو را اى فرعون! نابود شدنى مى‌دانم.
103 بنابراين (فرعون) بر آن شد كه آنان را از آن سرزمين براندازد [5]؛ ما هم او و آنان را كه با وى بودند همه را غرق كرديم.
104 و پس از وى به بنى اسرائيل گفتيم: در اين سرزمين جاى گيريد و چون وعده جهان واپسين در رسد شما را با هم (گرد) مى‌آوريم.

[1]. در اصل: استخوان‌هايى.
[2]. يا: انكار.
[3]. انفاق: بشدن مال كسى- فرهنگ مصادر اللغة، ص 39.
[4]. الظّن: معروف و قد يوضع موضع العلم- مختار الصحاح، ذيل ظ ن ن.
[5]. استفزاز: لغزاندن/ و در قانون الادب [ج 2، ص 751] كسى را از جاى بردن (به نقل از)- مصادر اللغة، ص 339.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 292

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست