نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 299
46 دارايى و پسران زيور زندگى دنيايند و كارهاى ماندگار شايسته در نزد پروردگارت در پاداش و اميد (به آينده) بهتر است. 47 و روزى (را ياد كن) كه كوهها را به جنبش آوريم و زمين را آشكار [1] بينى و مردم [2] را گرد آوريم و هيچ يك از ايشان را وا نمىنهيم. 48 و آنان را بر پروردگارت به صف بگذرانند؛ بىگمان نزد ما همانگونه (برهنه) آمدهايد كه شما را نخست آفريده بوديم؛ بلكه گمان داشتيد كه هرگز برايتان وعدهگاهى نمىنهيم. 49 و كارنامه (ى هر كس، پيش رويش) نهاده مىشود و گناهكاران را از آنچه در آن است هراسان مىيابى و مىگويند: واى بر ما! اين چه كارنامهاى است كه هيچ (كار) خرد و بزرگى را ناشمرده وا نمىنهد [3] و آنچه كردهاند پيش چشم مىيابند و پروردگارت به هيچ كس ستم نمىورزد. 50 و (ياد كن) آنگاه را كه به فرشتگان گفتيم براى آدم فروتنى كنيد! (همه) فروتنى كردند جز ابليس كه از پريان بود و از فرمان پروردگارش سر پيچيد؛ با اين حال آيا شما او و فرزندانش را به جاى من به سرورى برمىگزينيد با آنكه آنان دشمن شمايند؟ بد جايگزينى براى ستمگرانند. 51 آنان را نه در آفرينش آسمانها و زمين گواه كردم و نه در آفرينش خودشان و من آن نيم كه گمراهكنندگان را ياور گيرم. 52 و روزى كه مىفرمايد: شريكهايى را كه براى من مىپنداشتيد فرا خوانيد؛ آنان را فرا مىخوانند اما پاسخى بديشان نمىدهند و ميان آنان نابودگاهى [4] نهادهايم. 53 و گنهكاران آتش (دوزخ) را مىنگرند و مىدانند كه در آن مىافتند و راه بازگشتى از آن نمىيابند. [1]. يا: هموار/ بارزه: به معنى آشكار است اما چون «براز» از همين ريشه به معنى «الفضاء الواسع الخالى من الشّجر» است [- المعتمد، ذيل همين كلمه] بنابراين شايد «بارزة را در آيه «هموار و خالى» هم بتوان معنى كرد. [2]. در اصل: آنان. [3]. در اصل: هيچ (كار) خرد و بزرگى را وا نمىنهد مگر كه آن را برشمرده باشد. [4]. ايباق: هلاك كردن- مصادر اللغة، ص 56/ پس «موبق» يعنى جاى هلاكت و نابودى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 299