نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 305
سوره مريم [11]* مكّى، 98 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 كاف، ها، يا، عين، صاد. 2 (اين) يادكرد بخشايش پروردگارت به بندهاش زكريّاست. 3 (ياد كن) آنگاه را كه پروردگارش را با بانگى نهفته ندا داد. 4 گفت: پروردگارا! به راستى استخوانم سست و (موى) سر از پيرى سپيد شده است [1] و هيچگاه در خواندن تو [2] رنجور [3] نبودهام. 5 و من از وارثان پس از خويش در هراسم و زنم نازاست؛ بنابراين از نزد خويش به من وارثى ببخش! 6 (همان) كه از من و از خاندان يعقوب ميراث مىبرد و پروردگارا! او را پسنديده گردان. 7 اى زكريّا! ما تو را به پسرى نويد مىدهيم كه نام او يحيى است؛ پيش از اين همنامى براى او نگماردهايم. 8 گفت: پروردگارا! چگونه مرا پسرى تواند بود در حالى كه زنم نازاست و خود نيز از پيرى به فرتوتى [4] رسيدهام. 9 گفت: چنين است، پروردگارت مىفرمايد كه آن (كار) بر من آسان است كه پيش از آن تو را آفريدم و تو هيچ چيز نبودى. 10 گفت: پروردگارا! نشانهاى براى من بگذار! فرمود: نشانه تو آنكه سه شب با داشتن تندرستى با مردم سخن نمىتوانى گفت. 11 آنگاه از محراب به سوى قوم خود بيرون شد و به آنان اشاره كرد كه: پگاهان و در پايان روز (خداوند را) به پاكى بستاييد. [5] [11]*. مريم: مادر حضرت عيسى مسيح عليهما السّلام. [1]. در اصل: و سر از (آتش) پيرى برافروخت. [2]. تكرار كلمه (پروردگارا) در متن عربى به دليل فاصله افتادن بين فعل و معمول آن، لازم و زيباست اما در سياق زبان فارسى، در مواردى چون همين مورد شايد بهتر باشد حذف شود. [3]. شقىّ: رنج بيننده- لسان التنزيل، ص 131/ (در الميزان): محروم (از اجابت)/ «سخت دل» نيز مىتوان ترجمه كرد. [4]. عتيّا: حالة لا سبيل الى مداواتها. كلمات القرآن، ص 172. [5]. تسبيح: پاك خواندن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 180.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 305