نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 330
91 و آن زن را (ياد كن) كه پاكدامن بود و در او از روان خويش دميديم و او و پسرش را براى جهانيان نشانهاى (شگرف) گردانديم. 92 به راستى اين امّت [1] شماست، امّتى يگانه و من پروردگار شمايم بنابراين مرا بپرستيد. 93 و ميان خويش كار (دين) [2] خود را پراكندند، [3] همگى به سوى ما باز مىگردند. 94 آنگاه، هر كس كردارهاى شايسته انجام دهد و مؤمن باشد هيچ ناسپاسى در برابر كوشش او نخواهد بود و بىگمان ما نگارنده آن (كوشش او) هستيم. 95 و بر (مردم) شهرى كه ما نابودشان كردهايم حرام (و محال) است كه (در رستخيز) بازنگردند؛ (آنان بىگمان باز مىگردند). 96 تا آنگاه كه (راه بر) يأجوج و مأجوج گشوده گردد و آنان از هر پشتهوارهاى بشتابند. 97 و آن وعده راستين نزديك شود و ناگاه ديدگان كافران خيره گردد (و بگويند:) واى بر ما كه از اين (امر) در ناآگاهى به سر مىبرديم بلكه ستمكاره بوديم. 98 بىگمان شما و آنچه به جاى خداوند مىپرستيد فروزينه دوزخيد؛ شما در آن در مىآييد. 99 اگر اينان (به راستى) خدايان مىبودند در آن (دوزخ) درنمىآمدند؛ و همه در آن جاودانند. 100 آنان را در آن خروشى است و در آنجا (سخنى دلپسند) نمىشنوند. 101 كسانى كه براى آنان از سوى ما از پيش نيكى مقرّر است [4]، از آن (آتش)، بركنارند. [1]. يا: آيين. [2]. مؤلّف الميزان، «امرهم» را در اين آيه، دين معنى فرموده است- الميزان، ذيل همين آيه. [3]. يعنى هر يك بخشى را پذيرفت و باقى را رها كرد.- همان. [4]. در اصل: از سوى ما نيكى پيشى گرفته است.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 330