نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 331
102 آواى آن (دوزخ) را نمىشنوند؛ و آنان در ميان آنچه دلخواه آنهاست جاودانند. 103 هراس بزرگتر (رستخيز) آنان را اندوهناك نمىسازد و فرشتگان به پيشواز آنها مىآيند (و مىگويند): اين همان روزى است كه به شما وعده مىدادند. 104 روزى كه آسمانها را چون در هم پيچيدن طومار [1] نوشتهها درهم پيچيم، همانگونه كه آفرينش نخستين را آغاز كرديم آن را باز مىگردانيم، بنابر وعدهاى كه (برآوردنش) بر عهده ماست؛ به راستى ما كننده (ى اين كار) ايم. 105 و در زبور [2] پس از تورات [3] نگاشتهايم كه بىگمان زمين را بندگان شايسته من به ارث خواهند برد. 106 همانا در اين (كتاب)، براى گروهى پرستنده، پيامى رساست. [4] 107 و تو را جز رحمتى براى جهانيان، نفرستادهايم. 108 بگو: جز اين نيست كه به من وحى مىشود كه خداى شما، تنها خدايى يگانه است، پس آيا (به آن) گردن مىنهيد؟ 109 و اگر روى بگردانند، بگو: (همه) شما را يكسان آگاه گردانيدم و نمىدانم آيا آنچه به شما وعده مىدهند نزديك است يا دور؟ 110 بىگمان او گفتار بلند را و آنچه را پنهان مىداريد مىداند. 111 و نمىدانم، بسا اين براى شما آزمونى و مايه برخوردارى تا هنگامى (معيّن) باشد. 112 گفت: پروردگارا! به حق داورى فرما و پروردگار ما (خداوند) بخشنده است كه در برابر آنچه وصف مىكنيد بايد از او يارى جست. سوره حج [11]* مدنى، 78 آيه [1]. شاه ولى الله محمد خان دهلوى، در ترجمه سجلّ، طومار را آورده است- ترجمه قرآن مجيد، تاج كمپانى، كراچى- لاهور، سنه 1373 قمرى، ص 399. [2]. مسعود انصارى (قرآن كريم، ترجمه مسعود انصارى، نشر فرزان، 1377، ص 331) و پيش از او، حسنين محمد مخلوف در كلمات القرآن ص 191) زبور را، كتابهاى نازل شده دانستهاند. اما علامه طباطبايى، زبور را كتاب داود مىدانند- الميزان، ذيل همين آيه. [3]. مؤلّف الميزان، به دليل آنكه در دو آيه 7 و 48 همين سوره، ذكر به معنى تورات به كار رفته است، در اينجا هم آن را تورات مىداند- الميزان، ذيل همين آيه. [4]. در اصل: پيامرسانى است. [11]*. حج: آهنگ كردن/ زيارت كعبه در وقت مقرّر با اعمال مخصوص- فرهنگ معين.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 331