نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 337
39 به كسانى كه بر آنها جنگ تحميل مىشود اجازه (ى جهاد) داده شد زيرا ستم ديدهاند و بىگمان خداوند بر يارى آنان تواناست. 40 همان كسانى كه ناحق از خانههاى خود بيرون رانده شدند و جز اين نبود كه مىگفتند: پروردگار ما خداوند است و اگر خداوند برخى مردم را به دست برخى ديگر از ميان برنمىداشت بىگمان ديرها (ى راهبان) و كليساها (ى مسيحيان) و كنشتها [1] (ى يهوديان) و مسجدهايى كه نام خداوند را در آن بسيار مىبرند ويران مىشد و بىگمان خداوند به كسى كه وى را يارى كند يارى خواهد رساند كه خداوند توانمندى پيروز است. 41 (همان) كسانى كه اگر آنان را در زمين توانمندى دهيم نماز بر پا مىدارند و زكات مىپردازند و به كار شايسته فرمان مىدهند و از كار ناپسند باز مىدارند و پايان كارها با خداوند است. 42 و اگر (مشركان) تو را دروغگو مىشمارند، پيش از ايشان، قوم نوح و عاد و ثمود هم (پيامبرانشان را) دروغگو شمردند. 43 و (نيز) قوم ابراهيم و قوم لوط. 44 و «اصحاب مدين» و (نيز) موسى دروغگو شمرده شد و به كافران مهلت دادم سپس آنان را فرو گرفتم پس (بنگر) كيفر من [2] چگونه بود. 45 و چه بسا شهرهايى را نابود كرديم كه (مردم آنها) ستمگر بودند و (اينك خانههايى) فرو ريختهاند [3] و (بسا) چاههايى فرو نهاده و كاخهايى بلند (كه به جا ماندهاند!) 46 آيا در زمين نگشتهاند تا آنان را دلهايى باشد كه بدان دريابند يا گوشهايى كه بدان بشنوند؟ زيرا (تنها) چشمها نابينا نمىشوند بلكه آن دلها كه درون سينهها جا دارند (نيز) نابينا مىگردند. [1]. صلوات در اينجا به معنى كنشتهاست. [2]. يا: انكار من. [3]. به يادداشت شماره 2 در ص 43، ذيل آيه 259 از سوره مبارك بقره، رجوع فرماييد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 337