ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 345

43 هيچ امتى از زمانه [1] خويش نه پيش مى‌افتد و نه واپس مى‌ماند.
44 سپس پيامبران خويش را پى‌درپى فرستاديم، هر گاه كه پيامبرى براى امتى آمد او را دروغگو شمردند آنگاه آنان را [2] در پى يكديگر (به هلاكت) آورديم و (با نابود كردنشان) آنها را (موضوع) افسانه‌ها گردانديم پس بر گروهى كه ايمان نمى‌آورند نفرين باد!
45 سپس موسى و برادرش هارون را با نشانه‌هاى خويش و برهانى آشكار فرستاديم؛
46 ... به سوى فرعون و سركردگانش ولى گردنفرازى كردند و قومى برترى جوى بودند.
47 آنگاه گفتند: آيا (سخن) دو تن آدمى همچون خويش را باور كنيم در حالى كه قوم آنها بندگان ما هستند؟
48 پس آن دو را دروغگو شمردند؛ بنابراين از نابودشدگان گرديدند.
49 و بى‌گمان به موسى كتاب داده‌ايم، باشد كه راهياب شوند.
50 و پسر مريم و مادرش را نشانه‌اى گردانديم و آن دو را در پناه پشته‌اى هموار و داراى آبى روان جاى داديم.
51 اى پيامبران! از چيزهاى پاكيزه بخوريد و كارى شايسته كنيد كه من به آنچه مى‌كنيد دانايم.
52 و اين امّت شماست، امّتى يگانه و من پروردگار شمايم پس، از من پروا كنيد.
53 آنگاه كار (دين) خود را در ميان خويش پاره‌پاره كردند؛ هر گروهى بدانچه خود دارد شادمان است.
54 پس آنان را چندى در تنگنايى [3] كه در آنند واگذار!
55 آيا مى‌پندارند در آنچه از مال و فرزندان كه آنان را بدان يارى مى‌رسانيم ...
56 ... براى آنان در نيكى‌ها شتاب مى‌ورزيم؟ (خير،) بلكه در نمى‌يابند.
57 به يقين آنان كه از ترس پروردگارشان هراسانند،
58 و آنان كه به آيات پروردگارشان ايمان دارند،
59 و آنان كه براى پروردگارشان شريك نمى‌آورند،

[1]. در اصل: اجل.
[2]. يعنى آن امّت را.
[3]. غمرة الشّى‌ء: شدّته كغمرة الموت و الحرب؛ و مزدحمه كغمرة الناس و الماء. ج: غمرات- المعتمد، ذيل همين كلمه/ غمرة: تنگنا- فرهنگ بزرگ سخن، ج 6، ص 5207/ ورطه هم مى‌توان در برابر آن نهاد، اما ورطه، عربى است هرچند در فارسى گاهى به كار مى‌رود.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 345

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست