responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على    جلد : 1  صفحه : 368


20 گفت: آن را هنگامى كردم كه از ناآگاهان [1] بودم.
21 آنگاه چون از شما هراسيدم گريختم و خداوند به من داورى (راستين) ارزانى داشت و مرا از پيامبران گردانيد.
22 و (آيا) اين نعمتى است كه آن را بر من منّت مى‌نهى كه بنى اسرائيل را به بردگى گرفته‌اى؟
23 فرعون گفت: و «پروردگار جهانيان» چيست؟
24 (موسى) گفت: پروردگار آسمان‌ها و زمين و آنچه ميان آنهاست اگر اهل يقين باشيد. [2]
25 (فرعون) به پيرامونيان خود گفت: آيا نمى‌شنويد؟
26 (موسى) گفت: پروردگار شما و پروردگار نياكان شماست.
27 (فرعون) گفت: بى‌گمان پيامبرى كه نزد شما فرستاده‌اند ديوانه است.
28 (موسى) گفت: پروردگار خاور و باختر و آنچه ميان آنهاست اگر خرد بورزيد.
29 (فرعون) گفت: اگر خدايى جز من بگزينى تو را زندانى خواهم كرد.
30 (موسى) گفت: حتّى اگر چيزى روشنگر [3] برايت آورده باشم؟ [4]
31 (فرعون) گفت: اگر راست مى‌گويى آن را بياور.
32 آنگاه (موسى) چوبدست خود را فرو افكند كه ناگهان اژدهايى آشكار [5] شد.
33 و دستش را برآورد كه ناگهان در چشم بينندگان درخشان شد.
34 (فرعون) به سركردگان پيرامون خويش گفت: بى‌گمان اين (مرد) جادوگرى داناست.
35 بر آن است كه شما را با جادوى خويش از سرزمينتان بيرون براند پس چه نظر مى‌دهيد؟
36 گفتند: (كار) او و برادرش را (چندى) واپس انداز [6] و گردآورندگانى را در شهرها گسيل كن.
37 تا هر جادوگر دانايى را نزد تو آورند.
38 آنگاه جادوگران را در وعده‌گاه روزى معيّن گرد آوردند.
39 و به مردم گفته شد: آيا شما (نيز) گرد مى‌آييد؟

[1]. مؤلف الميزان، «ضلالت» را در اين آيه، «ندانستن» مى‌داند اما نه جهل به معناى اقدام بى‌پروا و بدون عاقبت‌انديشى، بلكه آن را در برابر «حكم» و به معنى متقن بودن نظر در تطبيق با يك عمل، مى‌داند- الميزان، ذيل همين آيه.
[2]. در اصل: اگر اهل يقين بوديد.
(3، 5). مبين: مصدرش ابانه است يعنى آشكار كردن و روشن كردن، پس «مبين» هم به معنى آشكارا و آشكار است و هم به معنى روشن و روشنگر. بنابراين تعجب نفرماييد كه در يك صفحه و در دو آيه، كلمه مبين يك‌بار روشنگر و يك‌بار آشكار ترجمه شده است.
[4]. در اصل: آورده بودم.
[6]. ارجه: (در اصل «ارجئه» بوده است) از ارجاء يعنى با پس بردن- مصادر اللغة، ص 100.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على    جلد : 1  صفحه : 368
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست