نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 374
160 قوم لوط، پيامبران را دروغگو شمردند. 161 (ياد كن) آنگاه را كه برادرشان لوط به آنان گفت: آيا پرهيزگارى نمىورزيد؟ 162 من براى شما پيامبرى امينم. 163 پس، از خداوند پروا كنيد و از من فرمان بريد. 164 و من از شما براى اين (پيامبرى) پاداشى نمىخواهم، پاداش من جز با پروردگار جهانيان نيست. 165 آيا از ميان جهانيان با مردان آميزش مىكنيد؟ 166 و آنچه را از همسرانتان كه خدا برايتان آفريده است وا مىنهيد؛ بلكه گروهى تجاوزكاريد. 167 گفتند: اى لوط اگر (از اين سخنان) دست برندارى بىگمان بيرون رانده مىشوى. 168 (لوط) گفت: به راستى من از دشمنان (اين) كار شمايم. 169 پروردگارا مرا و خانوادهام را از كارهايى كه (اينان) مىكنند برهان! 170 پس او و همه خانوادهاش را رهانديم. 171 جز پيرزنى را كه در ميان بازماندگان (در عذاب) بود. 172 آنگاه ديگران را از ميان برداشتيم. 173 و بر آنان بارانى (از عذاب) فرو باريديم و باران آن بيميافتگان بد بود. 174 بىگمان در آن نشانهاى است و بيشتر آنان مؤمن نبودند. 175 و به راستى پروردگار توست كه پيروزمند بخشاينده است. 176 «اصحاب ايكه» [1] پيامبران را دروغگو شمردند. 177 (ياد كن) آنگاه (را) كه شعيب به آنان گفت: آيا پرهيزگارى نمىورزيد؟ 178 من براى شما پيامبرى امينم. 179 پس، از خداوند پروا كنيد و از من فرمان بريد. 180 و من از شما براى اين (پيامبرى) پاداشى نمىخواهم، پاداش من جز با پروردگار جهانيان نيست. 181 پيمانه را تمام بپيماييد و از كمفروشان نباشيد. 182 و با ترازوى درست، وزن كنيد. 183 و چيزهاى مردم را به آنان كم ندهيد و در زمين تبهكارانه آشوب نورزيد. [1]. ايكه: «در اصل به معنى محلى است كه درختان در هم پيچيده دارد كه در فارسى از آن به «بيشه» تعبير مىكنيم و سرزمينى بوده است نزديك «مدين» كه براى داشتن آب و درختان زياد، ايكه ناميده مىشد.»- اعلام قرآن، ج 15، ص 330 به نقل از شرح و تفسير لغات قرآن، ج 1، ص 145.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 374