نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 375
184 و از آن كس كه شما و آفريدگان [1] پيشين را آفريد پروا كنيد. 185 گفتند: به يقين تو از جادوزدگانى. 186 و تو جز بشرى مانند ما نيستى و بىگمان ما تو را از دروغگويان مىدانيم. 187 بنابراين اگر راست مىگويى پارههايى از آسمان را بر ما فرود آر. 188 گفت: پروردگارم به آنچه انجام مىدهيد داناتر است. 189 پس، او را دروغگو شمردند آنگاه عذاب «روز ابر آتشبار» [2] آنان را فرو گرفت؛ كه آن، بىگمان عذاب روزى سترگ بود. 190 بىگمان در آن نشانهاى است و بيشتر آنان مؤمن نبودند. 191 و به راستى پروردگار توست كه پيروزمند بخشاينده است. 192 و اين (قرآن) فرو فرستاده پروردگار جهانيان است. 193 كه روح الامين آن را فرود آورده است ... 194 ... بر دلت، تا از بيمدهندگان باشى؛ ... 195 ... به زبان عربى روشن. 196 و بىگمان (خبر) آن در كتابهاى (آسمانى) پيشينيان (آمده) است. 197 آيا براى آنان اين نشانهاى نيست كه دانشوران بنى اسرائيل آن را مىشناسند؟ 198 و اگر آن را بر كسى غير عربى زبان نازل كرده بوديم؛ 199 كه او آن را برايشان مىخواند بدان ايمان نمىآوردند. 200 بدينگونه آن را در دل گناهكاران راه داديم. 201 بدان نمىگروند تا عذاب دردناك را ببينند. 202 كه بر سرشان ناگهان بيايد در حالى كه درنيابند. 203 آنگاه مىگويند: آيا ما مهلت داريم؟ 204 پس، آيا عذاب ما را به شتاب مىجويند؟ 205 چه بينى اگر سالها برخوردارشان گردانيم؟ 206 سپس آنچه وعده مىيافتند، بر سرشان بيايد. [1]. جبلّت: آفرينش، سرشت، نهاد- فرهنگ تازى به پارسى، ص 246. [2]. ظلّه: در لغت به معناى سايهبان است (- المستخلص، ص 35) اما در تفاسير آمده است كه هفت روز بادى نوزيد و مردم به سايه ابرى پناه بردند اما از ابر، آتش باريد و همه را سوزاند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 375