نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 401
39 و قارون و فرعون و هامان را (نيز) عذاب كرديم و [1] البتّه موسى براى آنان برهانها آورد امّا آنان در آن سرزمين گردنكشى پيشه كردند و پيشرو نبودند. 40 پس، هر يك از آنان را براى گناهش فرو گرفتيم، بر برخى از آنان شنباد فرستاديم و برخى را بانگ آسمانى فرو گرفت و برخى را در زمين فرو برديم و برخى را غرق كرديم و خداوند بر آن نبود كه بديشان ستم كند ولى آنان خود به خويش ستم مىكردند. 41 داستان كسانى كه به جاى خداوند سرورانى (به پرستش) گزيدند مانند آن عنكبوت [2] است كه خانهاى بنا كرد و اگر مىدانستند بىگمان سستترين خانهها خانه عنكبوت است. 42 خداوند هر چه را به جاى او به پرستش مىخوانند مىداند و او پيروزمند فرزانه است. 43 و اين مثلها را براى مردم مىزنيم و آنها را جز دانشوران درنمىيابند. 44 خداوند آسمانها و زمين را راستين [3] آفريد بىگمان در اين نشانهاى براى مؤمنان است. 45 آنچه از اين كتاب [4] بر تو وحى شده است بخوان و نماز را بپا دار كه نماز از كار زشت و كار ناپسند باز مىدارد و به راستى يادكرد خداوند (از هر چيز) بزرگتر است و خداوند مىداند كه چه انجام مىدهيد. [1]. «و» در اينجا، قسم است- معجم اعراب الفاظ القرآن الكريم، ذيل همين آيه. [2]. در فارسى ادبى به عنكبوت، «ديوپاى» مىگويند (حتى در چكامه جغد جنگ ملك الشّعراء بهار هم آمده است: همى تند چو ديو پاى در جهان ...) گاهى «كارتنك» را هم كه خانه اوست، به خود عنكبوت مىگويند. اما حق آن است كه عنكبوت عربى براى عموم مردم، آشناتر است نيز به يادداشت ذيل ص 396 رجوع فرماييد. [3]. در اصل: به حقّ. [4]. يعنى قرآن.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 401