- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 404 | ||||
|
64 و اگر مى‌دانستند زندگانى اين جهان جز سرگرمى و بازيچه‌اى نيست و بى‌گمان زندگى سراى واپسين است كه زندگى (راستين) است. 65 و چون در كشتى سوار مى‌شوند [1] خداوند را مى‌خوانند در حالى كه دين (خويش) را براى او ناب مى‌گردانند و چون آنان را رهاند (و) به خشكى (رساند) ناگاه شرك مى‌ورزند. 66 تا در آنچه به آنان داده‌ايم ناسپاسى كنند و به برخوردارى گرايند پس زودا كه بدانند (چه مى‌كنند.) 67 آيا نديده‌اند كه ما حرمى امن پديد آورديم (كه در آن هيچ چيز را در نمى‌برند) در حالى كه (بيرون از شهر مكّه) مردم از پيرامونشان ربوده مى‌شوند؟ پس آيا به باطل باور دارند و نعمت خداوند را انكار مى‌كنند؟ 68 و ستمكارتر از آنكه بر خداوند دروغ بافد و حقّ را چون نزد وى آيد دروغ شمارد كيست؟ آيا در دوزخ جايگاهى براى كافران نيست؟ 69 و راه‌هاى خويش را به آنان كه در (راه) ما بكوشند مى‌نماييم و بى‌گمان خداوند با نيكوكاران است. سوره روم [11]* مكّى، 60 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 الف، لام، ميم. 2 روميان شكست خوردند ... 3 ... در نزديك‌ترين سرزمين و آنان پس از شكستشان به زودى پيروز مى‌گردند ... 4 ... در چند سال؛ كار گذشته و آينده با خداوند است و در آن روز مؤمنان شاد مى‌شوند ... 5 به يارى خداوند كه هر كس را بخواهد يارى مى‌رساند و او پيروزمند بخشاينده است. [1]. مؤلف الميزان مى‌نويسد: ركب، خود به خود متعدى است، به معنى سوار شدن بر چيزى كه حركت دارد ولى در اينجا كه با حرف «فى» آمده (- فاذا ركبوا فى الفلك) براى آن است كه سوار شدن در كشتى، دربردارنده گونه‌اى استقرار و منزل كردن نيز، هست- الميزان، ذيل همين آيه. چگونه مى‌توان در ترجمه، همه اين ظرائف را نشان داد؟ در آيه قبل (آيه 64) خداوند براى تأكيد اهميت زندگى اخروى مى‌فرمايد: و إنّ الدّار الاخرة لهى الحيوان يعنى با انّ و لام و ضمير فصل هى و اسميه آوردن جمله، اين تأكيد را ايجاد مى‌فرمايد؛ در ترجمه چه بايد كرد؟ [11]*. روم: در اصطلاح مورّخان اسلامى مراد از روم، آسياى صغير و توابع آن است. امپراطورى روم چون وسعت يافت تا حدود آسياى صغير مسخّر شد و از قرن 5 ميلادى به بعد منقسم به غربى و شرقى گرديد. غربى همان ايتاليا بود به پايتختى رم و شرقى، آسياى صغير به پايتختى استامبول؛ به همين رو، اين بخش از آسياى صغير را حتّى پس از ورود سلجوقيان و تركان هم روم مى‌گفتند (مولانا را به همين سبب كه در قونيه آسياى صغير اقامت داشت رومى مى‌گفتند). بيزانس نام قسطنطنيّه بود بعد بر همه آسياى صغير اطلاق شد- نقل به اختصار از لغت‌نامه دهخدا. |
||||
| نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 404 | ||||
|
www.eShia.ir