نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 406
16 و اما كسانى را كه كفر ورزيدند و آيات ما و ديدار رستخيز را دروغ شمردند در عذاب حاضر مىگردانند. 17 آنگاه كه به شامگاهان و آنگاه كه به بامدادان، درآييد خداوند را به پاكى بستاييد. 18 و او را در آسمانها و زمين سپاس باد و (نيز) در پايان روز [1] و آنگاه كه به نيمروز درآييد. 19 زنده را از مرده و مرده را از زنده برمىآورد و زمين را پس از مردن آن زنده مىگرداند و (شما نيز از گورها) بدين گونه بيرون آورده خواهيد شد. 20 و از نشانههاى او اين است كه شما را از خاك آفريد آنگاه شما آدميانى [2] (روى زمين) پراكنده مىشويد. 21 و از نشانههاى او اين است كه از خودتان همسرانى برايتان آفريد تا كنار آنان آرامش يابيد و ميان شما دلبستگى پايدار [3] و مهر [4] پديد آورد؛ بىگمان در اين، نشانههايى است براى گروهى كه مىانديشند. 22 و از نشانههاى او آفرينش آسمانها و زمين و گوناگونى زبانها و رنگهاى شماست؛ به راستى در اين نشانههايى براى دانشوران است. 23 و از نشانههاى او، خوابتان در شب و روز و (روزى) جستنتان از بخشش اوست، همانا در اين، نشانههايى است براى گروهى كه سخن نيوشند. [5] 24 و از نشانههاى او اين است كه برق [6] را براى بيم و اميد نشانتان مىدهد و از آسمان، آبى فرو مىفرستد آنگاه با آن، زمين را پس از مردن آن زنده مىگرداند؛ بىگمان در اين، نشانههايى است براى گروهى كه خرد مىورزند. [1]. رجوع فرماييد به مقاله «نماز سليمان در قرآن كريم»، نوشته مهدى عصاره، مجله بيّنات، سال نهم، شماره 3، ص 86. [2]. بشر: مردم، آدمى، آدميان- فرهنگ تازى به پارسى، ص 134. [3]. مودّت: دلبستگى پايدار كردن- دوستى كردن- فرهنگ عربى در فارسى معاصر، ص 232. [4]. رحمت: مهر، بخشايش، دلسوزى، آمرزش- فرهنگ تازى به پارسى، ص 350. [5]. در اصل: مىشنوند. [6]. به يادداشت شماره 1، در ص 4، رجوع فرماييد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 406