نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 415
به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 الف، لام، ميم. 2 فرو فرستادن اين كتاب (آسمانى) كه ترديدى در آن نيست از سوى پروردگار جهانيان است. 3 بلكه مىگويند كه آن را خود بربافته است؛ نه بلكه آن (قرآن) از پروردگار تو، راستين است تا گروهى را كه پيش از تو بيمدهندهاى براى آنان نيامده بود بيم دهى، باشد كه رهياب گردند. 4 خداوند همان است كه آسمانها و زمين و آنچه را كه ميان آنهاست در شش روز آفريد سپس بر اورنگ (فرمانفرمايى جهان) استيلا يافت؛ شما را هيچ دوست [1] و ميانجىيى جز او نيست؛ آيا پند نمىگيريد؟ 5 كار (جهان) را از آسمان تا زمين تدبير مىكند سپس (كردارها) در روزى كه در شمار شما هزار سال است به سوى او بالا مىرود. 6 او داناى پنهان و آشكار، پيروز بخشاينده است. 7 اوست كه هر چه آفريد نيكو آفريد و آفرينش آدمى را از گلى آغازيد. 8 سپس نسل او را از چكيده آبى خوارمايه پديد آورد. 9 سپس او را باندام برآورد [2] و از روح خويش در او دميد و برايتان گوش و چشمان و دلها را پديدار كرد، (امّا) اندك سپاس مىگزاريد. 10 و گفتند: آيا چون در (زير) زمين ناپديد گشتيم، آفرينش تازهاى خواهيم داشت؟ بلكه آنان لقاى پروردگارشان را منكرند. 11 بگو: آن فرشته مرگ كه بر شما گماردهاند جان شما را مىستاند سپس به سوى پروردگارتان بازگردانده مىشويد. [1]. يا: سرور. [2]. رجوع فرماييد به يادداشت شماره 5، ص 263، ذيل آيه 29، سوره مبارك حجر.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 415