نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 434
49 بگو: حقّ آمد و باطل، نه (آفرينش چيزى را) مىآغازد [1] و نه باز مىگرداند. 50 بگو اگر گمراه گردم تنها به زيان خويش گمراه مىگردم و اگر رهياب شوم از آن روست كه پروردگارم به من وحى مىكند؛ بىگمان او شنوايى نزديك است. 51 و كاش آنگاه را مىديدى كه هراسان شده باشند، ديگر (راه) گريزى نيست و از جايى نزديك فرو گرفته مىشوند. 52 و مىگويند: بدان ايمان آورديم و (ليكن) دستيابى [2] از راهى دور براى آنان چگونه ممكن است؟ 53 در حالى كه پيشتر آن را منكر بودند و (اكنون) از جايى دور تير به تاريكى مىافكنند. 54 و ميان آنان و آنچه آرزو مىكنند [3] فاصله افكنده مىشود چنان كه با همگنان آنان (نيز) پيشتر چنين شده بود زيرا آنان در دودلى گمانانگيزى بودند. سوره فاطر [11]* مكّى، 45 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 سپاس خداوند را، آفريننده آسمانها و زمين، همان كه فرشتگان دارنده دو دو، و سه سه، و چهار چهار، بال را پيامرسان گمارده است؛ در آفرينش هر چه بخواهد مىافزايد، بىگمان خداوند بر هر كارى تواناست. 2 خداوند در هر بخشايشى را بر مردم بگشايد كس را ياراى بستن آن نيست و چون فرو بندد پس از او گشايندهاى ندارد و او پيروزمند فرزانه است. 3 اى مردم! نعمت خداوند را بر خويش به ياد آوريد؛ آيا آفرينندهاى جز خداوند هست كه از آسمان و زمين به شما روزى دهد؟ هيچ خدايى جز او نيست پس چگونه (از حق) باز گردانده مىشويد؟ [1]. ابداء: نو آفريدن، ابتدا كردن- مصادر اللغة، ص 100. [2]. تناوش: فرا گرفتن- همان، ص 409. [3]. اشتهأ: آرزو كردن:- همان، ص 283. [11]*. فاطر: آفريننده- فرهنگ واژهياب، ج 2، ص 1283.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 434