ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 436

12 و دو دريا برابر نيستند، اين نوشين گواراست كه نوشيدنش خوشگوار است و آن شور تلخ؛ از هر يك گوشت تر و تازه مى‌خوريد و زيورى بيرون مى‌كشيد كه آن را مى‌پوشيد و كشتى‌ها را در آن مى‌نگرى كه آب شكافند تا از بخشش او (روزى خود را) فرا چنگ آوريد و باشد كه سپاس گزاريد.
13 از شب مى‌كاهد و بر روز مى‌افزايد و از روز مى‌كاهد و بر شب مى‌افزايد و خورشيد و ماه را رام كرده است، هر يك تا زمانى معيّن روان است، اين است خداوند پروردگار شما كه فرمانفرمايى، او راست و كسانى را كه به جاى او (به پرستش) مى‌خوانيد سر مويى [1] اختيار ندارند.
14 اگر آنان [2] را فرا بخوانيد فرا خواندن شما را نمى‌شنوند و اگر بشنوند پاسختان را نمى‌دهند و روز رستخيز شرك‌ورزى شما را انكار مى‌كنند [3] و (هيچ كس) تو را چون آگاهى (دانا)، خبردار نمى‌كند.
15 اى مردم! شما نيازمندان درگاه خداوند هستيد و خداوند است كه بى‌نياز ستوده است.
16 اگر بخواهد شما را مى‌برد و آفريدگان تازه‌اى مى‌آورد.
17 و اين (كار) بر خداوند دشوار نيست.
18 و هيچ بار بردارى بار (گناه) ديگرى را بر نمى‌دارد و اگر فردى گرانبار، (كسى را) براى برداشتن بار خويش، فرا خواند چيزى از بار او برداشته نخواهد شد هر چند خويشاوند باشد، تو تنها كسانى را كه در نهان از پروردگارشان مى‌هراسند و نماز را بپا مى‌دارند هشدار مى‌دهى و هر كس پاكيزگى پيشه كند به سود خويش كرده است و بازگشت (هر چيز) به سوى خداوند است.

[1]. در اصل: قطمير، يعنى نخواره نازك روى هسته خرما.
[2]. يعنى: كسانى را كه براى خدا شريك مى‌آورديد.
[3]. يعنى آنچه شريك خدا مى‌دانستيد، خود، شريك بودن خويش با خدا را انكار مى‌كنند- جوامع الجامع، ج 3، ص 118.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 436

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست