نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 438
31 و آنچه از كتاب (آسمانى قرآن) به تو وحى كرديم راستين است و چيزى [1] را كه پيش از آن بوده است راست مىشمارد، بىگمان خداوند به بندگان خويش، آگاهى بيناست. 32 سپس اين كتاب را به كسانى از بندگان خويش كه برگزيدهايم به ميراث داديم و برخى از آنان، ستمكاره با خويشند و برخى ميانهرو و برخى با اذن خداوند در كارهاى نيك پيشتازند؛ اين همان بخشش بزرگ است. 33 بهشتهايى جاودان كه بدان درآيند و آنجا به دستبندهايى زرّين و (زيورهايى از) مرواريد آراسته گردند و تنپوششان در آن پرند [2] است. 34 و مىگويند: سپاس خداوند را كه اندوه را از (دل) ما برد؛ بىگمان پروردگار ما آمرزندهاى سپاسپذير است. 35 همان كه ما را از بخشش خود در سراى ماندگار [3] جاى داد كه در آن نه رنجى به ما مىرسد و نه ماندگى. 36 و براى كافران آتش دوزخ (آماده) است كه (در آن) نه كارشان تمام مىشود كه بميرند و نه از عذاب آنان [4] مىكاهند؛ بدينگونه هر ناسپاسى را كيفر مىدهيم. 37 و آنان در آن فرياد سر مىدهند كه پروردگارا! ما را بيرون آور تا كارى شايسته جز آنچه (پيشتر) مىكرديم در پيش گيريم؛ آيا ما به شما عمر (دراز) نداديم كه در آن آن كس كه اهل پند است، پند مىگيرد، و (آيا) هشداردهندهاى نزدتان نيامد؟ پس (عذاب را) بچشيد كه ستمكاران را ياورى نيست. 38 بىگمان خداوند داناى نهان آسمانها و زمين است؛ او به انديشهها داناست. [1]. يعنى كتاب آسمانى. [2]. به يادداشت شماره 5، در ص 334 رجوع فرماييد. [3]. يا: سراى ماندگارى (با «ى» مصدرى). [4]. در اصل: از عذاب آن، بر آنان.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 438