نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 440
45 و اگر خداوند مردم را به آنچه كردهاند فرو مىگرفت هيچ جنبندهاى را بر پشت زمين [1] وا نمىنهاد اما تا زمانى معيّن (مرگ) آنان را پس مىافكند و آنگاه كه اجل آنان برسد خداوند به بندگان خويش بيناست. سوره يس [11]* مكّى، 83 آيه به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 يا، سين؛ 2 سوگند به قرآن حكيم، 3 كه تو از فرستادگانى، 4 بر راهى راست. 5 فرو فرستاده خداوند پيروز بخشاينده. [2] 6 تا به گروهى بيم دهى كه پدرانشان بيم داده نشدهاند، از اين رو آنان غافلند. 7 به يقين، فرمان (عذاب) بر بسيارى از آنان به حقيقت پيوسته است و آنان ايمان نمىآورند. 8 ما غلهايى بر گردنهايشان تا (زير) چانه نهادهايم چنان كه سرشان بالا مانده است. [3] 9 و ما پيش رويشان سدّى و پشت سرشان سدّى نهادهايم و (ديدگان) آنان را فرو پوشاندهايم چنان كه (چيزى) نمىبينند. 10 و براى آنان برابر است، چه بيمشان دهى يا بيمشان ندهى ايمان نمىآورند. 11 تو تنها به آن كس مىتوانى بيم دهى كه از اين قرآن [4] پيروى مىكند و از (خداوند) بخشنده در نهان بيم دارد پس او را به آمرزش و پاداشى ارزشمند نويد ده. 12 ما خود، مردگان را زنده مىگردانيم و هر چه را پيش فرستادهاند و آنچه را از آنان بر جاى مانده است مىنگاريم و هر چيزى را در نوشتهاى روشن [5] بر شمردهايم. [1]. در اصل: بر پشت آن. [11]*. يس: از حروف مقطّعه/ نيز از نامهاى پيامبر اسلام (ص) به معنى اى پيامبر- شرح و تفسير لغات قرآن، ج 4، ص 761. [2]. يعنى: قرآن. [3]. قمح- قموحا: البعير، رفع رأسه عند الحوض و امتنع من الشرب- المعتمد، ذيل قمح. [4]. در اصل: از اين ياد كرد. [5]. امام: نامه- المستخلص، ص 27/ امام مبين: لوح محفوظ- تراجم الاعاجم، ص 136.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 440