نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 449
77 و تنها فرزندان او را باقى گذارديم. 78 و در ميان آيندگان از وى (نامى نيكو) بر جاى نهاديم. 79 در ميان جهانيان بر نوح درود باد! 80 بدينگونه به نيكوكاران پاداش مىدهيم. 81 بىگمان او از بندگان مؤمن ما بود. 82 سپس ديگران را غرق كرديم. 83 و از پيروان وى ابراهيم بود. 84 كه دلى پاك را نزد پروردگار خود آورد. 85 آنگاه كه به پدر [1] و قوم خويش گفت: چه مىپرستيد؟ 86 آيا خدايانى دروغين به جاى خداوند مىجوييد؟ 87 و پندارتان درباره پروردگار جهانيان چيست؟ 88 آنگاه نگاهى به ستارگان افكند. 89 و گفت: من بيمارم. [2] 90 و (آنان) پشتكنان روى از او گرداندند (و رفتند). 91 آنگاه نهانى رو به خدايان آنها آورد و گفت: چرا چيزى نمىخوريد؟ 92 چرا سخن نمىگوييد؟ 93 و در نهان با دست راست ضربهاى سخت بر آنان كوفت. 94 آنگاه (بتپرستان) به شتاب رو به او آوردند. 95 (ابراهيم) گفت: آيا چيزى را كه خود مىتراشيد مىپرستيد؟ 96 در حالى كه خداوند، شما و چيزهايى را كه مىسازيد آفريده است. 97 گفتند: برآوردهاى [3] (پر آتش) برايش بسازيد و او را در آتش افكنيد. 98 و خواستند نيرنگى در كار او كنند اما ما آنان را فروتر نهاديم. 99 و (ابراهيم) گفت: من به سوى پروردگارم مىروم كه به زودى مرا راهنمايى خواهد كرد. 100 پروردگارا (فرزندى) از شايستگان به من ببخش! 101 پس او را به پسرى بردبار مژده داديم. 102 و چون در تلاش، همپاى او گشت (ابراهيم) گفت: پسركم! من در خواب مىبينم كه تو را سر مىبرم پس بنگر كه چه مىبينى؟ گفت: اى پدر! آنچه فرمان مىيابى انجام ده كه- اگر خداوند بخواهد- مرا از شكيبايان خواهى يافت. [1]. يعنى سرپرست. [2]. و نمىتوانم با شما به عيدگاه بيايم. [3]. بنيان: بنياد، ديواربست، برآورده- فرهنگ تازى به پارسى، ص 141.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 449