نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 457
62 و مىگويند: بر ما چه رفته است كه مردانى را كه آنان را از بدكاران مىشمرديم نمىبينيم؟ 63 آيا آنان را به ريشخند گرفتهايم يا از چشمها پنهانند. [1] 64 بىگمان اين راستين است؛ (اين) همستيزى دوزخيان است. 65 بگو: جز اين نيست كه من بيمدهندهاى هستم و خدايى جز خداوند يگانه دادفرما نيست. 66 پروردگار پيروزمند آمرزگار آسمانها و زمين و آنچه ميان آنهاست. 67 بگو: اين خبرى سترگ است، 68 كه شما از آن رويگردانيد. 69 مرا دانشى به گروه (فرشتگان) فراتر [2] نيست، هنگامى كه همستيزى مىكردند. 70- به من جز اين وحى نمىشود كه من تنها بيمدهندهاى آشكارم- 71 آنگاه پروردگارت به فرشتگان گفت: من بر آنم بشرى از گل بيافرينم. 72 پس، هنگامى كه او را باندام برآوردم [3] و در او از روان خود دميدم براى او به فروتنى درافتيد! 73 آنگاه، همه فرشتگان، همگان فروتنى كردند، 74 جز ابليس كه سركشى كرد و از كافران بود. 75 فرمود: اى ابليس! چه چيز تو را از فروتنى براى چيزى كه به دست خويش آفريدم، باز داشت؟ سركشى كردى يا از والا رتبگانى؟ 76 گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفريدى و او را از گل. 77 فرمود: از اينجا بيرون رو كه تو راندهاى. 78 و لعنت من تا روز پاداش و كيفر بر تو باد! 79 گفت: پروردگارا! پس به من تا روزى كه (همگان) برانگيخته مىگردند مهلت ده! 80 فرمود: تو از مهلت يافتگانى، 81 تا روز آن هنگام معيّن. 82 گفت: به ارجمندى تو سوگند كه همگى آنان را گمراه خواهم كرد. 83 مگر از ميان آنان بندگان نابت را. [1]. در اصل: يا چشمها از آنان برگراييده است. [2]. در اصل: ملإ اعلى. [3]. رجوع فرماييد به يادداشت شماره 5، ص 263 ذيل آيه 29 سوره مبارك حجر.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 457