نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 469
17 امروز، هر كس را به آنچه كرده است پاداش مىدهند، امروز هيچ ستمى (در كار) نيست، بىگمان خداوند حسابرسى سريع است. 18 و آنان را از روز نزديك شونده [1] بيم ده، هنگامى كه جانها به گلوها مىرسد در حالى كه اندوهگيناند [2]، ستمكاران را هيچ دوست [3] و ميانجى كه درخواست وى را بپذيرند نخواهد بود. 19 (خداوند) خيانت چشمها و آنچه را درونها پنهان مىدارند مىداند. 20 و خداوند به درستى حكم مىراند و كسانى كه جز او را (به پرستش) مىخوانند هيچ حكمى نمىرانند؛ بىگمان خداوند شنواى بيناست. 21 و آيا در زمين گردش نكردهاند تا بنگرند كه سرانجام پيشينيان آنان چگونه بوده است؟ آنها از ايشان در زمين توانمندتر و پراثرتر بودند و خداوند براى گناهانشان آنان را فرو گرفت و ايشان را در برابر خداوند نگهدارندهاى نبود. 22 اين (عذاب) از آن رو بود كه پيامبرانشان براى آنان برهانها (ى روشن) مىآوردند اما آنها انكار ورزيدند و خداوند آنان را فرو گرفت كه او توانايى سخت كيفر است. 23 و به يقين موسى را با آيات خويش و برهانى آشكار فرستاديم ... 24 ... به سوى فرعون و هامان و قارون و آنان گفتند جادوگرى بسيار دروغگوست. 25 و چون از نزد ما حق را براى آنان آورد گفتند: پسران كسانى را كه با او ايمان آوردهاند بكشيد و زنانشان را زنده بگذاريد! و نيرنگ كافران جز در گمراهى نيست (و راه به جايى نمىبرد). [1]. يعنى رستخيز [2]. يا: اندوه را فرو مىخورند. [3]. حميم: دوست، خويشاوند/ آب گرم- فرهنگ تازى به پارسى، ص 294.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 469