ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 480

30 فرشتگان بر آنان كه گفتند: پروردگار ما خداوند است سپس پايدارى كردند، فرود مى‌آيند كه نهراسيد و اندوهناك نباشيد و شما را به بهشتى كه وعده مى‌دادند مژده باد!
31 ما دوستان شما در اين جهان و در جهان واپسينيم و در آنجا هر چه دلتان بخواهد هست و هر چه درخواست [1] كنيد داريد.
32 به پذيرايى [2] از سوى آمرزنده‌اى بخشاينده.
33 و نكوگفتارتر از كسى كه به سوى خداوند فرا خواند و كارى شايسته كند و گويد: من از مسلمانانم كيست؟
34 نيكى با بدى برابر نيست؛ به بهترين شيوه (ديگران را از چالش با خود) باز دار [3]، ناگاه آن كس كه ميان تو و او دشمنى است چون دوستى مهربان مى‌گردد.
35 و اين را جز به آنان كه مى‌شكيبند، و جز به آنان كه بهره‌اى سترگ دارند [4] فرانياموزند.
36 و اگر دمدمه‌اى از شيطان تو را برانگيزد [5] به خداوند پناه جو كه اوست كه شنواى داناست.
37 و از نشانه‌هاى او شب و روز و خورشيد و ماه است، به خورشيد و ماه سجده نبريد و به خداوندى كه آنها را آفريده است سجده بريد اگر او را مى‌پرستيد.
38 و اگر گردنكشى كنند، آنان كه نزد پروردگارت به سر مى‌برند شب و روز او را به پاكى ياد مى‌كنند و رنجور نمى‌شوند.

[1]. ادّعأ: دعوى كردن و آرزو كردن و درخواستن و ...- مصادر اللغة، ص 281.
[2]. نزل: مهماندارى، روزى، خوراكى- فرهنگ عربى در فارسى معاصر، ص 238.
[3]. ادفع: باز دار- فرهنگ ترجمه و قصه‌هاى قرآن، ص 192.
[4]. يا: بهره‌اى سترگ (از اخلاق انسانى) دارند.
[5]. نزغ: شوراندن- فرهنگ ترجمه و قصه‌هاى قرآن، ص 306.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 480

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست