نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 484
11 پديدآورنده آسمانها و زمين است، براى شما از خودتان همسرانى آفريد و (نيز) از چارپايان جفتهايى [1] (پديد آورد)، شما را با آن (آفريدن جفت) افزون مىگرداند، چيزى مانند او نيست و او شنواى بيناست. 12 كليدهاى آسمانها و زمين از آن اوست، روزى را براى هر كس كه بخواهد فراخ يا تنگ مىدارد كه او به هر چيزى داناست. 13 از دين، همان را براى شما بيان داشت [2] كه نوح را بدان سفارش كرده بود و نيز آنچه را كه به تو وحى كرديم و آنچه را كه به ابراهيم و موسى و عيسى، سفارش كرديم كه دين را استوار بداريد و در آن به پراكندگى نيفتيد؛ بر مشركان آنچه آنان را بدان مىخوانى گران [3] است، خداوند است كه هر كه را بخواهد به سوى خود برمىگزيند و هر كه را (به درگاه او) بازگردد به سوى خويش رهنمون مىگردد. 14 و به پراكندگى نيفتادند مگر پس از آنكه به دانش دست يافتند [4] (آن هم) از سر افزونجويى [5] ميان خود و اگر سخنى از سوى پروردگارت تا زمانى معيّن پيشى نگرفته بود بىگمان ميان آنان داورى مىشد و آنان كه پس از ايشان به كتاب (آسمانى) رسيدند از آن در ترديدى گمانانگيزند. 15 پس به همين (يگانگى مردم را) فرا خوان و چنان كه فرمان يافتهاى پايدارى كن و از هوسهاى آنان پيروى مكن و بگو: به هر كتابى كه خداوند فرو فرستاده است ايمان دارم و فرمان يافتهام كه ميان شما دادگرى كنم، خداوند پروردگار ما و شماست، كردارهاى ما از آن ما و كردارهاى شما از آن شما، هيچ چالشى ميان ما و شما نيست، خداوند ميان ما را جمع مىگرداند و بازگشت (هر چيز) به سوى اوست. [1]. يا: گونههايى. [2]. شرع: بيان كرد- فرهنگ ترجمه و قصههاى قرآن، ص 228. [3]. در اصل: بزرگ. [4]. در اصل: دانش به آنان رسيد. [5]. بغى: ستم، فزونى جستن، افزونجويى- فرهنگ تازى به پارسى، ص 138.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 484