283 و اگر در سفر بوديد و نويسندهاى نيافتيد، (سند شما) گروهايى است دريافت شده و اگر (بدون گرو) يكى از شما ديگرى را (بر دارايى خود) امين دانست، آنكه امين دانسته شده است، بايد امانت وى را بازگرداند و از خداوند- پروردگار خويش- پروا كند و گواهى را پنهان مداريد و آنكه آن را پنهان دارد بىگمان او را دل، بزهكار است و خداوند به آنچه انجام مىدهيد داناست. 284 آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن خداوند است و اگر آنچه در دل داريد آشكار يا پنهان كنيد، خداوند حساب آن را از شما باز خواهد خواست، پس هر كه را بخواهد مىآمرزد و هر كه را بخواهد عذاب خواهد كرد و خداوند بر هر كارى تواناست. 285 اين پيامبر به آنچه از (سوى) پروردگارش به سوى او فرو فرستادهاند، ايمان دارد و همه مؤمنان به خداوند و فرشتگانش و كتابهايش و پيامبرانش، ايمان دارند (و مىگويند) ميان هيچ يك از پيامبران وى، فرق نمىنهيم و مىگويند: [1] شنيديم و فرمان برديم؛ پروردگارا! آمرزش تو را (مىجوييم) و بازگشت (هر چيز) به سوى توست. 286 خداوند به هيچ كس جز (برابر با) توانش تكليف نمىكند: هر كس آنچه نيكى ورزيده به سود خود و آنچه بدى كرده است به زيان خويش است؛ پروردگارا! اگر فراموش كرديم يا لغزيديم بر ما مگير، پروردگارا! بر دوش ما بار گران مگذار چنان كه بر دوش پيشينيان ما نهادى؛ پروردگارا! چيزى كه در توان ما نيست بر گرده ما منه و از ما درگذر و ما را بيامرز و بر ما ببخشاى؛ تو سرور مايى، پس ما را بر گروه كافران پيروز فرما. [1]. در اصل: و گفتند.