نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 492
34 و براى خانههايشان درهايى مىساختيم و تختهايى مىنهاديم كه بر آن پشت دهند. 35 و زيورهايى و همه اينها چيزى جز برخوردارى زندگانى اين جهان نيست و جهان واپسين نزد پروردگارت از آن پرهيزگاران است. 36 و براى آنانكه از ياد (خداوند) بخشنده دل بگردانند [1] شيطانى مىگماريم كه همنشين آنها خواهد بود. 37 و آن (شيطان) ها آنها را از راه (راست) باز مىدارند و آنها خواهند پنداشت كه رهياب شدهاند. 38 تا چون نزد ما آيند، (به آن شيطانها) گويند: كاش ميان ما و شما دورى خاور تا باختر مىبود كه بد همنشينانى هستيد! 39 و چون ستم ورزيدهايد، امروز اينكه در عذاب، همراه يكديگريد، براى شما سودى نخواهد داشت. 40 آيا تو ناشنوايان را مىشنوانى يا نابينايان را و آن را كه در گمراهى آشكارى است راهنمايى مىكنى؟ 41 و اگر تو را (هم نزد خود) ببريم باز هم از آنان انتقام خواهيم گرفت. 42 يا آنچه را به آنان (از عذاب) وعده داديم به تو نشان مىدهيم بارى، ما بر آنان توانايى داريم. 43 پس، بدانچه به تو وحى شده است دست بياز كه بىگمان تو بر راهى راست هستى. 44 و همانا آن، يادكردى براى تو و قوم توست و زودا كه بازخواست شويد. 45 و از پيامبران ما كه پيش از تو فرستادهايم بپرس، آيا به جاى (خداوند) بخشنده خدايانى را قرار دادهايم كه پرستيده شوند؟ 46 و موسى را با نشانههاى خويش به سوى فرعون و سركردگانش فرستاديم كه گفت: من فرستاده پروردگار جهانيانم. 47 و چون نشانههاى ما را نزد آنان آورد؛ ناگاه آنان از آنها به خنده افتادند. [2] [1]. عشا يعشو؛ عشوا و عشوّا عن الشى: اعرض- المعتمد، ذيل عشا. [2]. در اصل: به آنها مىخنديدند.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 492