نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 513
16 به جهادگريزان از تازىهاى باديهنشين بگو: به زودى به سوى قومى سخت جنگجو فرا خوانده خواهيد شد كه با آنان كارزار كنيد (تا كشته شوند) يا اسلام آورند آنگاه، اگر فرمان بريد خداوند پاداشى نيكو به شما خواهد داد و اگر روى برتابيد چنان كه پيشتر روى برتافتيد شما را عذابى دردناك خواهد كرد. 17 بر نابينا و لنگ و بيمار (اگر به جهاد نيايند) گناهى نيست و هر كس از خداوند و پيامبرش فرمانبردارى كند او را به بوستانهايى درمىآورد كه از بن آنها جويبارها روان است و هر كس روى برتابد او را عذابى دردناك خواهد كرد. 18 به راستى خداوند از مؤمنان خشنود شد هنگامى كه با تو در زير آن درخت بيعت مىكردند پس آنچه در دل داشتند معلوم داشت، از اين رو آرامش را بر آنها فرو فرستاد و به پيروزى زودرسى پاداششان داد. 19 و نيز به غنيمت [1] هاى فراوانى كه به دست خواهند آورد؛ و خداوند، پيروزمندى فرزانه است. 20 خداوند غنيمتهاى فراوانى را به شما وعده داد كه به دست مىآوريد، آنگاه اين (وعده) را برايتان پيش افكند و دست مردم را از شما كوتاه كرد و (چنين كرد) تا نشانهاى براى مؤمنان باشد و شما را به راهى راست رهنمون گردد. 21 و خداوند به (غنيمتهاى) ديگرى كه هنوز به آنها دست نيافتهايد چيرگى دارد و خداوند بر هر كارى تواناست. 22 و اگر كافران با شما به جنگ برمىخاستند واپس مىگريختند سپس يار و ياورى نمىيافتند ... 23 ... بنابر سنّت خداوند كه پيشتر هم بر گذشته است و هرگز براى سنت خداوند، دگرگونى نخواهى يافت. [1]. اين كلمه عربى را حتّى فردوسى بزرگ كه در تمام شاهنامه سترگ خود، هشتصد و اندى لغت عربى، بيشتر ندارد، به همين صورت به كار برده است: غنيمت بر آن بخش كو جنگ جست.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 513