ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 520

36 و چه بسيار نسل‌هاى پيش از آنان را نابود كرديم كه از آنها سرسخت‌تر [1] بودند و در شهرها راه‌ها باز كردند (تا دريابند كه) آيا گريزگاهى هست؟
37 بى‌گمان در اين، يادكردى [2] است براى آنكه دلى دارد يا (به سخن) گوش مى‌سپارد در حالى كه خود گواه است.
38 و ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را ميان آنهاست [3] در شش روز آفريديم و هيچ ماندگى به ما نرسيد.
39 پس بر آنچه مى‌گويند شكيبا باش و پروردگارت را پيش از برآمدن خورشيد و پيش از غروب با سپاس به پاكى بستاى!
40 و در پاسى از شب و به دنبال سجده‌ها (نيز) او را به پاكى بستاى!
41 و به روزى گوش فرا دار كه بانگ برآورنده از جايگاهى نزديك، بانگ برآورد.
42 روزى كه بانگ آسمانى راستين را بشنوند، همان، روز رستخيز است.
43 بى‌گمان ماييم كه زنده مى‌گردانيم و مى‌ميرانيم و بازگشت (هر چيز) به سوى ماست.
44 روزى كه زمين از آنان كه شتابانند، بشكافد [4]؛ اين گردآوردنى است كه بر ما آسان است.
45 ما به آنچه مى‌گويند داناتريم و تو بر آنان چيره نيستى [5] از اين روى هر كس را كه از وعده عذاب من مى‌هراسد با قرآن پند بده!
سوره ذاريات [11]* مكّى، 60 آيه‌
به نام خداوند بخشنده بخشاينده‌
1 سوگند به بادهاى ابرگستر،
2 كه (ابرهاى) گرانبار را برمى‌دارند،
3 و سبك روانه مى‌شوند.
4 و كار پخش (باران در سرزمين‌ها) را انجام مى‌دهند.
5 كه بى‌گمان آنچه به شما نويد مى‌دهند، راستين است.
6 و (روز) پاداش و كيفر، رخ‌دادنى است.

[1]. بطش: سخت گرفتن، خشم راندن/ سختگيرى- فرهنگ تازى به پارسى، ص 136.
[2]. ذكرى: يادكرد، يادآورى- همان، ص 341.
[3]. در اصل: ميان آن دو، است.
[4]. يعنى روزى كه از شتابان بيرون آمدن آنان از گور، زمين بشكافد/ سراعا: بلا تأخير و هو حال من الضمير المجرور فى «عنهم»- تفسير جوامع الجامع، ج 3، ص 423.
[5]. مؤلّف الميزان، «جبار» را در اين آيه «المتسلّط الذى يجبر الناس على ما يريد» معنى كرده است- الميزان، چاپ بيروت، ج 18، ص 361.
[11]*. الذاريات: بادها/ الذّاريات: الرّياح- مختار الصّحاح، ذيل ذرأ.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 520

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست