23 آيا به كسانى ننگريستهاى كه بهرهاى از كتابهاى (آسمانى) دارند، به كتاب خداوند فرا خوانده مىشوند تا ميان آنها داورى كند؛ آنگاه گروهى از آنها بر مىگردند [1] در حالى كه روى گردانند. [2] 24 اين بدان روست كه آنان مىگويند: آتش (دوزخ) جز روزهايى چند به ما نمىرسد و آنچه دروغ مىبافتند آنان را در دينشان فريفته است. 25 پس، آنگاه كه آنان را در روزى كه ترديدى در (فرا رسيدن) آن نيست گرد آوريم و به هر كس (پاداش) آنچه انجام داده است تمام داده شود و به آنان ستمى نرود چه خواهند كرد؟ 26 بگو خداوندا! اى دارنده فرمانروايى! به هر كس بخواهى فرمانروايى مىبخشى و از هر كس بخواهى فرمانروايى را باز مىستانى و هر كس را بخواهى گرامى مىدارى و هر كس را بخواهى خوار مىگردانى؛ نيكى در كف توست بىگمان تو بر هر كارى توانايى. 27 از شب مىكاهى و به روز مىافزايى و از روز مىكاهى و به شب مىافزايى؛ و زنده را از مرده و مرده را از زنده بر مىآورى و به هر كه بخواهى بىحساب (و شمار) روزى مىبخشى. 28 مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان دوست گيرند و هر كه چنين كند با خداوند هيچ رابطهاى ندارد مگر آنكه (بخواهيد) به گونهاى از آنان تقيّه كنيد و خداوند، شما را از خويش پروا مىدهد و بازگشت (هر چيز) به سوى خداوند است. 29 بگو آنچه در دل [3] داريد اگر پنهان كنيد يا آشكار گردانيد خداوند آن را مىداند و از آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است آگاهى دارد و خداوند بر هر كارى تواناست. [1]. تولّى: برگشتن- فرهنگ مصادر اللّغة، ص 373/ تولّى: پشت كردن، برگشتن- فرهنگ تازى به پارسى، ص 234. [2]. اعراض: رخ تافتن، روى گردانيدن- همان، ص 63. [3]. در اصل: در سينههاتان.