نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 532
17 پروردگار دو خاور و پروردگار دو باختر. 18 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 19 دو درياى به هم رسيده را در هم آميخت. 20 ميان آنها برزخى است تا به هم تجاوز نكنند. 21 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 22 از آنها مرواريد و مرجان برون مىآيد. 23 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 24 و او را كشتىهاى افراشته بادبان كوهپيكر است كه در دريا روانند. 25 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 26 هر كه روى آن (زمين) است از ميان رفتنى است. 27 و (تنها) ذات بشكوه و كرامند پروردگارت ماندگار است. 28 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 29 هر كه در آسمانها و زمين است از او درخواست دارد، او هماره [1] در كارى است. 30 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 31 به زودى به حساب شما اى دو گروه گرانسنگ (آدمى و پرى) مىپردازيم. 32 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 33 اى گروه پريان و آدميان! اگر از كرانههاى آسمانها و زمين مىتوانيد رخنه كنيد، بكنيد! جز با توانمندى، نمىتوانيد رخنه كنيد. 34 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 35 بر (سر) شما زبانهاى از آتش و مس گداخته فرستاده مىشود و شما از خود نمىتوانيد دفاع كرد. 36 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 37 آنگاه كه آسمان بشكافد و سرخفام [2] چون چرم سرخ شود. [3] 38 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ 39 در چنين روزى از گناه هيچ آدمى و پرى، نمىپرسند. 40 پس كدام نعمت پروردگارتان را دروغ مىشماريد؟ [1]. در اصل: هر روزى. [2]. الورد: الّذى يشمّ، الواحدة: وردة و الانثى: وردة و منه قوله تعالى: «فكانت وردة ...»- مختار الصّحاح، ذيل و ر د. [3]. يا: بنا به نظر برخى مفسران: به رنگ سرخ چون روغن روان گردد.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 532