نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 536
51 سپس شما اى گمرهان دروغانگار؛ 52 از درختى مىخوريد كه از زقّوم است. 53 و شكمها را از آن مىانباريد. 54 آنگاه روى آن، آب داغ مىنوشيد. 55 مىنوشيد [1] چونان كه شتران تشنه مىنوشند. 56 اين، پذيرايى (از) آنان در روز پاداش و كيفر است. 57 ما شما را آفريدهايم پس چرا (رستخيز را) راست نمىشماريد؟ 58 آيا آبى را كه فرو مىريزيد [2]، ديدهايد؟ 59 آيا شما آن را مىآفرينيد يا آفريننده ماييم؟ 60 ما مرگ را ميان شما رقم زدهايم و ناتوان نيستيم ... 61 ... كه همگونههايتان را جايگزين شما گردانيم و شما را در آنچه نمىدانيد، باز آفرينيم. 62 و به يقين، شما آفرينش نخستين (خود) را شناختهايد، پس چرا پند نمىپذيريد؟ 63 آيا آنچه را مىكاريد، ديدهايد؟ 64 آيا شما آن را مىرويانيد يا روياننده ماييم؟ 65 اگر مىخواستيم آن را گياهى خشك و خرد مىگردانديم كه به پشيمانى مىافتيد. [3] 66 (و بگوييد) بىگمان ما (زيان ديده و) غرامت زدهايم. 67 بلكه سخت بىبهرهايم. 68 آيا آبى را كه مىنوشيد، ديدهايد؟ 69 آيا شما آن را از ابر فرو فرستادهايد يا فرو فرستنده ماييم؟ 70 اگر مىخواستيم آن را تلخاب مىكرديم پس چرا سپاس نمىگزاريد؟ 71 آيا آتشى را كه مىافروزيد ديدهايد؟ 72 آيا درخت آن را شما آفريدهايد يا آفريننده ماييم؟ 73 ما آن را مايه اندرز و سرمايهاى براى بيابانگردان [4] كردهايم. 74 پس نام سترگ پروردگار خويش را به پاكى بستاى! 75 نه، سوگند مىخورم به جايگاه (فلكى) ستارگان. 76 و اين، اگر بدانيد بىگمان سوگندى سترگ است. [1]. يعنى شما (اى گمرهان) مىنوشيد. [2]. يعنى آبى كه در زهدانها فرو مىريزيد. [3]. تفكّه: و قيل تندّم، قال الله تعالى: فظلتم تفكّهون اى تندمون- مختار الصّحاح، ذيل ف ك ه. [4]. يا: بىتوشگان/ اقوى القوم: صاروا بالقواء (- بيابان بىآب و علف) و قيل المقوى الّذى لا زاد معه- همان، ذيل ق و ى.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 536