نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 543
7 آيا در نيافتهاى [1] كه خداوند آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است مىداند؛ هيچ رازگويى ميان سه نفر رخ نمىدهد مگر كه او چهارمين آنهاست و نه ميان پنج تن مگر كه او ششمين آنهاست و نه كمتر از آن و نه بيشتر از آن مگر كه او هر جا باشند با آنهاست سپس آنان را از آنچه انجام دادهاند در روز رستخيز آگاه مىگرداند، بىگمان خداوند به هر چيزى داناست. 8 آيا به كسانى ننگريستهاى كه آنان را از رازگويى باز مىدارند سپس به آنچه از آن بازداشته شدهاند، باز مىگردند و به گناه و دشمنخويى و نافرمانى با پيامبر، با هم رازگويى مىكنند و چون نزد تو مىآيند به گونهاى تو را درود مىگويند كه خداوند آن گونه تو را درود نگفته است و با خويش مىگويند: چرا خداوند براى آنچه مىگوييم ما را عذاب نمىكند؟ دوزخ، آنان را بس، كه به آن در مىآيند و اين پايانه، بد است. 9 اى مؤمنان! هنگامى كه رازگويى مىكنيد به گناه و دشمنخويى و نافرمانى با پيامبر رازگويى نكنيد و به نيكى و پرهيزگارى راز گوييد! و از خداوند كه نزد او گرد آورده مىشويد پروا كنيد. 10 رازگويى، تنها كار شيطان است تا مؤمنان را اندوهگين كند اما هيچ زيانى به آنان نمىرساند مگر به اذن خداوند و مؤمنان بايد بر خداوند توكّل كنند. 11 اى مؤمنان! چون در نشستها [2] به شما گويند جا باز كنيد، باز كنيد تا خداوند برايتان (در بهشت) جا باز كند و چون گويند: برخيزيد، برخيزيد تا خداوند (پايگاه) مؤمنان از شما و فرهيختگان را چند پايه بالا برد و خداوند از آنچه انجام مىدهيد آگاه است. [1]. در اصل: آيا نديدهاى. [2]. يعنى در مجالس.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 543