نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 549
به نام خداوند بخشنده بخشاينده 1 اى مؤمنان! اگر براى جهاد در راه من و به دست آوردن خرسندى من (از شهر خود) بيرون مىآييد، دشمن من و دشمن خود را دوست مگيريد كه به آنان مهربانى ورزيد در حالى كه آنان به آنچه از سوى حق براى شما آمده است كفر ورزيدهاند؛ پيامبر و شما را (از شهر خود) بيرون مىكنند كه چرا به خداوند- پروردگارتان- ايمان داريد، پنهانى به آنان مهربانى مىورزيد و من به آنچه پنهان و آنچه آشكار مىداريد داناترم و از شما هر كس چنين كند به يقين، راه ميانه [1] را گم كرده است. 2 اگر بر شما دست يابند دشمنانتان خواهند بود و بر شما به بدى دست دراز مىكنند و زبان مىگشايند و دوست مىدارند كه كاش شما نيز كافر مىشديد. 3 خويشان و فرزندانتان در روز رستخيز سودى برايتان نخواهند داشت، (خداوند در آن روز) ميان شما جدايى مىافكند و خداوند بدانچه مىكنيد بيناست. 4 بىگمان براى شما ابراهيم و همراهان وى نمونهاى [2] نيكويند آنگاه كه به قوم خود گفتند: ما از شما و آنچه به جاى خداوند مىپرستيد بيزاريم، شما را انكار مىكنيم و ميان ما و شما جاودانه دشمنى و كينه پديد آمده است تا زمانى كه به خداوند يگانه ايمان آوريد؛ جز (اين) گفتار ابراهيم كه به پدرش [3] گفت: براى تو از خداوند آمرزش خواهم خواست و من براى تو در برابر خداوند هيچ اختيارى ندارم؛ پروردگارا! ما بر تو توكل داريم و به سوى تو روى مىآوريم و بازگشت (هر چيز) به سوى توست. 5 پروردگارا! ما را مايه عبرتى براى كافران مگردان [4] و [5] از ما درگذر! بىگمان تويى كه پيروزمند فرزانهاى. [1]. يا: راه درست. [2]. به يادداشت شماره 2، در ص 420، رجوع فرماييد. [3]. يعنى سرپرستش [4]. يا: دستخوش آزار و گزندى به سود كافران مگردان. [5]. ربّنا (- پروردگارا) در اينجا تكرار شده است كه در سياق زبان فارسى بهتر است حذف شود.
نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 549