ترجمه قرآن - گرمارودى، سيد على - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 553

سوره جمعه [11]* مدنى، 11 آيه‌
به نام خداوند بخشنده بخشاينده‌
1 آنچه در آسمان‌ها و آنچه در زمين است، خداوند را به پاكى مى‌ستايد [1]، همان كه فرمانفرماى بسيار پاك پيروزمند فرزانه است.
2 اوست كه در ميان نانويسندگان (عرب) [2]، پيامبرى از خود آنان برانگيخت كه بر ايشان آياتش را مى‌خواند و آنها را پاكيزه مى‌گرداند و به آنان كتاب (قرآن) و فرزانگى مى‌آموزد و به راستى پيش از آن در گمراهى آشكارى بودند.
3 و نيز ديگرانى از ايشان كه هنوز به آنان نپيوسته‌اند؛ و او پيروزمند فرزانه است.
4 اين، بخشش خداوند است، به هر كه خواهد مى‌بخشد و خداوند داراى بخشش سترگ است.
5 داستان آنان كه (عمل به) تورات بر دوش آنها نهاده شد اما زير بار آن نرفتند همچون داستان درازگوشى است بر او كتابى چند؛ داستان آن گروه كه آيات خداوند را دروغ شمردند بد (داستانى) است و خداوند گروه ستمگران را راهنمايى نمى‌كند.
6 بگو: اى يهوديان! اگر مى‌پنداريد كه از ميان مردم، تنها شما دوستان خداونديد اگر راست مى‌گوييد آرزوى مرگ كنيد.
7 و هرگز آن (مرگ) را براى كارهايى كه كرده‌اند آرزو نخواهند كرد و خداوند به (حال) ستمگران داناست.
8 بگو: مرگى كه از آن مى‌گريزيد بى‌گمان با شما ديدار خواهد كرد، آنگاه به سوى داناى پنهان و آشكار بازگردانده مى‌شويد و شما را از آنچه مى‌كرديد آگاه مى‌كنند.

[11]*. جمعه: آدينه.
[1]. هر چند «سبح» بر هر نوع حركت شتابدار در آب يا هوا (- مفردات راغب) و نيز جنسى از عبادت مثل نمازهاى نافله و غير واجب (- معجم مقاييس اللّغه) دلالت دارد اما تسبيح به معنى تنزيه خداوند از هر ناشايست و از هر صفت سلبى است (- لسان العرب).
[2]. الامّيين: العرب المعاصرين له (ص)؛- كلمات القرآن، ص 338/ امّى: نانويسا، ناخوانا، نانويسنده- فرهنگ تازى به پارسى، ص 97.

نام کتاب : ترجمه قرآن نویسنده : گرمارودى، سيد على جلد : 1 صفحه : 553

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست